POR UMA DEMOCRACIA RADICAL - ecrim

de universalidade, e os dous trazos característicos do proletariado
son as reclamacións de igualdade e liberdade. Porque
aínda cando non se trata no fondo dunha loita nacional —sobre
todo hoxe en día, nas brétemas da globalización—, a loita
do proletariado toma a forma nacional. Quérese dicir que o
actor histórico actual debe naturalmente desembarazarse da
súa propia burguesía, pola forma que toma a súa loita, non
polo seu contido, que debe, máis ca nunca, ser internacional,
xa que o internacionalismo do capital demanda unha nova
Internacional para estar en condicións de enxergar a neutralización
daquel. Estamos aínda na encrucillada sinalada
por Marx na Crítica ao programa de Gotha, ao reprochar
a incapacidade para concibir unha política internacional do
proletario, a inconsciencia de que o marco do Estado nacional
está inserido no cadro do mercado mundial. Porén, que
os proletarios non teñan patria non contradí o dereito de
autodeterminación dos pobos, soamente pretende dicir, ao
meu xuízo: 1º) que o proletario non ten propiedade ningunha;
2º) que o Estado-nación non defende a clase traballadora da
predación da súa burguesía; 3º) pretende advertir sabiamente
contra a manipulación dos sentimentos nacionais por parte
do populismo pequeno-burgués. Procuren vostedes exemplos
deste último trazo, non están lonxe de nós. Non outra
cousa foi o que comprendeu James Connolly, parellamente
a Lenin. A independencia política carece de significación se
non vai acompañada da independencia económica. Cómpre
abolir a dominación do capitalismo ao mesmo tempo que a
dominación de Inglaterra. A medida do avance da militancia
de Connolly no marxismo producirase na problemática
nacional irlandesa cun deslocamento na acentuación: a liberación
nacional concibida como a apropiación dos obreiros
e campesiños do produto do seu traballo ocupará un lugar
— 158 —