1 TC Sağlık Bakanlığı Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ...

ildiren, daha fazla pozitif semptom yaşayan, bakımveren yakınları işsiz olan, zayıf içgörü
sahibi ve tedaviye subjektif olumsuz yanıt verenler olarak belirlemişlerdir (127).
Mitchell AJ ve arkadaşları tarafından 2007 yılında yapılan çalışmada, ayaktan tedavide
başlangıç randevusuna gelmemenin, izlem randevularına uyumsuzluktan farklı prognostik
öneme sahip olduğu vurgulanmıştır. Yaptıkları çalışmada, ilk randevu için uyumsuzluğun
Cuma günlerinde, kış aylarında, geriatrik yaş grubunda, alkol ve madde kullanım
bozukluklarında, rehabilitasyon psikiyatrisinde, kognitif davranışçı terapiler ve psikososyal
tedavilerde daha yüksek olduğunu bulmuşlardır. Ve tüm psikiyatrik servislerin bir
“uyumsuzluk yönetimi protokolü” sahibi olmaları gerektiği belirtilmiştir (128).
Kitcheman J ve arkadaşları, 2008 yılında genel psikiyatri kliniğinde, 764 hastada
yaptıkları çalışmada; ilk randevunun 24-48 saat öncesinde gönderilen “oryantasyon eğitimi
mektupları”nın uyumu önemli ölçüde arttırdığını ve ilk randevuya gelmenin devam eden
takiplere uyumda önemli bir gösterge olduğunu bulmuşlardır (129).
Orlosky MJ ve arkadaşları 2007’de yayınlanan çalışmalarında; 2003 ve 2004
yıllarında genel psikiyatri hastanesinden taburcu olan, vaka yöneticisi tarafından evinde
izlenen hastalarda ilk randevuya gelişteki uyumu, bu yöntemin kullanılmadığı önceki
yıllardaki ilk randevuya uyum açısından karşılaştırmışlardır. Sonuç olarak; evlerinde vaka
yöneticisi tarafından izlenen hastaların % 71,6’sının taburculuk sonrası ilk 7 gün içinde
(önceki yıllardaki oran: % 66,6), % 88,3’ünün taburculuk sonrası ilk 30 gün içinde (önceki
yıllardaki oran: % 84,0) ilk randevularına uyum sağladıklarını, dolayısıyla bu programın
anlamlı ölçüde etkili olduğunu göstermişlerdir (130).
Glyngdal P ve arkadaşları tarafından yapılan çalışmada 6 aylık bir dönem içindeki
hastaların 137’sinin (% 32) ilk randevularına gelmediği belirlenmiş ve bu hastalarla kontakt
kurmak için yapılan (hatırlatma, randevu verme, ayaktan takip planı gibi) tüm çalışmaların
uyumsuzluğu % 16’ya düşürdüğü saptanmıştır. Ayrıca ilk randevu için beklenen sürenin
uzunluğuna değinilmiş, özellikle psikotik ve bağımlı hasta grubu için daha da önem taşıdığı
vurgulanmıştır (131).
Otero J ve arkadaşları tarafından yapılan bir başka çalışmada ise ilk randevularına
gelmeyen 235 hasta ile gelen 300 hasta karşılaştırılmış ve diğer çalışmaların gösterdiğinin
63