ankara ili kızılcahamam ilçesinde - Tarımsal Ekonomik Araştırma ...

unsurları içinde yem masrafının % 64,11 oranında, civciv masrafının
%19,68 oranında, işçilik masrafının % 2,70 oranında, kredi faizinin % 4,37
oranında, veteriner, aşı ve ilaç masrafının % 3,06 oranında, bakım ve
onarım masraflarının % 2,44 oranında olduğunu tesbit etmiştir.
Erensayın (1991), Türkiye tavukçuluğu ile ilgili ülke çapında ankete
dayalı olarak gerçekleştirdiği çalışmasında, iller itibariyle tavukçuluk
işletmelerinin sayı ve kapasitelerini belirlemiştir. Ayrıca tavukçuluk
işletmeleri sayısındaki artışın devletin teşvik politikalarına bağlı olarak
devam ettiğini ve yeni kurulan işletmelerin daha büyük kapasitede
olduklarını, işletmeler arasında kooperatifleşme ve şirketleşmenin arttığını
tesbit etmiştir.
Gülsoy (1992), TKV'nin Ankara ilinde etlik piliç üreticilerine yönelik
tarımsal yayım çalışmalarını incelediği çalışmasında 50 adet etlik piliç
işletmesini incelemiştir. KÖY-TÜR’le çalışan 35 işletmeyle, çalışmayan 15
işletmenin karşılaştırıldığı çalışma sonucunda etlik piliç üreticilerinin
sosyo-ekonomik nitelikleri, haberleşme davranışları ve etlik piliç üretimine
ilişkin bilgi düzeylerini belirlemiştir. Ekonomik analiz sonucunda KÖY-
TÜR ile çalışanlar dönemde ortalama 6,9 milyon TL net kâr elde ederken,
çalışmayanların 7,1 milyon TL zarar ettiklerini saptamıştır. Tavukçuluk
sektörünün TKV örneğinde olduğu gibi entegre olmasının önemini
vurgulamıştır.
Gümüşsoy (1992), Ankara ili Kazan ilçesindeki etlik piliç
işletmelerinin ekonomik analizini yapmıştır. Tesadüfi örnekleme
yöntemiyle belirlediği 35 et tavukçuluğu işletmesini üç büyüklük grubuna
ayırmıştır. İşletmelerde bir kilogram canlı ağırlık maliyetini hesaplayarak,
küçük işletmelerin daha yüksek maliyetle çalıştıklarını ve zarar ettiklerini,
işletme büyüklüğü arttıkça maliyetin düştüğü ve kârlılığın arttığını tesbit
etmiştir. Et tavukçuluğu yapan işletmelerin başlıca sorunlarının, yem,
damızlık materyal (civciv), kredi ve pazarlama sorunları olduğunu
belirlemiştir.
Efil vd. (1993), Çorum yöresinde tavukçuluk işletmeleri ile ilgili
yaptıkları çalışmada, işletmelerin büyük bir çoğunluğunun şehir merkezi
çevresinde kurulduğu, her 10.000’lik kümes kapasitesinde 1 aile işgücünün
çalıştığını ve % 72’sinde üç katlı dikey kafes sisteminin bulunduğunu,
yumurta fiyatlarının genelde düşük seyretmesinden dolayı işletmelerde net
kârın negatif çıktığını tespit etmişlerdir.
Demircan (1994), et tavukçuluğunda kârlılığı incelediği çalışmasında,
et tavukçuluğu işletmelerinde karlılığı en fazla yemin kalitesinin ve yemden
yararlanma oranının etkilediğini, ayrıca genotip'in önemli bir unsur
6