ankara ili kızılcahamam ilçesinde - Tarımsal Ekonomik Araştırma ...

olduğunu, işletmenin kapasitesinin, kuruluş yerinin isabetli seçilmesinin,
kullanılan teknolojinin, pazarlama imkanlarının ve işletmecinin eğitim
düzeyinin etkili olduğunu ifade etmiştir.
Koç (1998), ülkemizdeki tavuk eti pazarının ekonometrik olarak
analizini yaptığı çalışmasında, tavuk eti pazarındaki gelişmeleri incelemiş
ve tavuk eti pazarının talep yapısını belirlemiştir. Pazara arz edilen tavuk eti
miktarı %1 artırıldığında, tavuk eti fiyatlarının % 0,21 azalacağını ve tavuk
eti fiyatı ile kırmızı et fiyatları arasında çapraz elastikiyetin 1.02 olduğunu
dolayısı ile kırmızı et fiyatları % 1 arttığında tavuk eti fiyatlarının da % 1
artacağını en küçük kareler yöntemiyle kurduğu tavuk eti fiyat modeliyle
tahmin etmiştir. Araç değişken yöntemiyle (Instrumental Variables Method)
yaptığı tavuk eti talep modeli tahmin sonuçlarına göre gelir-talep esneklik
katsayısını 0.46 ve fiyat-talep esneklik katsayısını (-)0,68 olarak
hesaplamıştır.
Tanrıvermiş ve Gündoğmuş (1999), ülkemizde yumurta ve et
tavukçuluğunda, KÖY-TÜR, kooperatifler ve firmaların iştirakleri ve
sözleşmeli üretim yoluyla kurulan dikey entegrasyon yönünden önemli
deneyime sahip olduklarını, bireysel işletmelerin bu entegrasyon
modellerinden belirli ölçülerde yararlanabildiklerini, ancak yumurta üretimi
ve pazarlaması alanında çalışan kooperatifler ve şirketlerin, piliç etinde
olduğu gibi tam entegre olamadıklarını tespit etmişlerdir.
Anonim (1999)’da Yeni Zelanda’da ölçek ekonomisi ve verimlilik
artışının reel anlamda yumurta ve tavuk eti fiyatlarının sürekli olarak
düşmesine neden olduğu bildirilmektedir. Bu endüstrideki gelişmelerin
temelinde özellikle ıslah, besleme ve hastalık kontrolünün yatmakta olduğu,
1980’li yılların sonunda Yeni Zelanda Tavukçuluk Kurumu’nun etkinliğini
kaybettiğini ve bu nedenle bir çok üreticinin pazarlamada kooperatif veya
diğer üretici birliklerini tercih etmek yerine doğrudan toptan ve hatta
perakende satış imkanına sahip olduğu açıklanmaktadır.
Bülbül ve Gündoğmuş (1999), Türkiye'de et tavukçuluğu
endüstrisinde üretim ve pazarlama aşamasında karşılaşılan sorunların ve
çözümlerin temelinde örgütlenmenin yattığını belirtmişlerdir. Tavukçuluk
işletmelerinin fiyat dalgalanmalarından daha az etkilenebilmeleri ve
üretimde istikrarı yakalayabilmeleri açısından mevcut veya yeni
entegrasyonlara dahil olmaları gerektiğini ortaya koymuşlardır.
Akbay ve Ark. (2000), Türkiye tavukçuluğundaki gelişmeleri ve
hedefleri ortaya koymaya çalıştıkları çalışmalarında özel sektör ve kamu
ilişkilerinin daha güçlü hale gelmesini, kamu kesiminin araştırma ve
teknoloji kontrolü gibi görevleri üstlenmesi gerektiğini vurgulamışlardır.
7