İZZETPAŞA VAKFI ADINA SAHİBİ ve YAZI İŞLERİ MÜDÜRÜ NİHAT ...

diği için Turbo Tima çok heyecanlı görünüyordu.Galiba benim de asansörde olduğumun farkındadeğildi. Külüstür asansör yavaş yavaş dokuzuncukata çıkana kadar Turbo Tima’nın diliyle dişi arasındakikonuşmalarını dinlemek zorunda kaldım:– Mesai bitimine az kaldı... Vagıf Beye desöz... Acaba yerinde mi? Eeehh... Çok geciktim...Parayı da getirip bankomata yüklemediler ki...Ufff... Sıkıldım... Geç kalıyorum... Aşağıda çokoyalandım...Dokuzuncu katta, asansörden indiğimde, sankikulaklıkları kulağımdan çıkardılar, rahatladım.***Geçen hafta garip bir hâdise meydana geldi.Bütün gün gergin ve ara vermeden çalıştığım içinçok yorulmuştum. Akşam işten çıktığımda, hesabımdakibakiyeyi yoklamak ve bir miktar paraçekmek istedim ama birdenbire olduğum yerdedonup kaldım. Hiçbir şey anlayamıyordum.Çünkü ne zaman kartımı bankomata soksam,parmaklarım nerdeyse beynimden evvel düşünüpdört rakamlı şifreyi giriyordu. Ya şimdi? Neolmuştu? Evet, şaşılacak bir şey yoktu. Garip deolsa, şifremi unutmuştum.Kafamdaki düşünceleri eleyip bu kargaşanıniçinden bana gerekli olan dört rakamı ayırmayaçalışsam da, olmuyordu. Zihnimi var gücümleyoklasam da, hafızamın derinliklerinden, o dörtrakamlı şifreyi bulup çıkaramıyordum…Birden, elimi nezaketle kenara çeken birişifremi yazıp kenara çekildi. Hayretten donupkalmış bakışlarım arasında, şifre kabul olundu.Bana lazım olan parayı çekip yanımda duranTurbo Tima’ya doğru döndüğümde hayretim birkat daha arttı. Turbo Tima, âdeta jet motorunuçalıştırmış, bahçenin hayli uzağındaki yaşlı birkadının koluna girmiş, onu bankomata doğrugetiriyordu.Bir kenara çekilip hiç acele etmeden bankomatadoğru gelen Turbo Tima ve yaşlı kadınıseyrettim. Hafızamın derinliklerinden, onunla ilgiligörüntüler bir bir gözlerimin önünden geçti:Bankomat etrafındaki kalabalık, herkese yardımeden jet motorlu Turbo Tima, insanların ona güveni,sevgisi… O anda, Turbo Tima’nın, sadecebenim değil, bu bankomattan para çeken herkesinşifresini ezbere bildiğini düşündüm... Nedenolmasın ki? Herkes, ona güveniyor, banka kartınıda, şifresini de veriyordu.O gece Turbo Tima’yı rüyamda gördüm: Ağırbankomatı sırtlamış, yukarı çıkarıyordu. Sırtındabankomat ile tüm bölümleri geziyor, kartları birbir alıp bankomata takıyor ve çalışanların maaşlarını,oturdukları odada ellerine sayıyordu. EskiTürk filmlerinde, sırtlarında güğümlerle su satanadamlara benziyordu. Hatta bankomat asansöresığmadığından, yukarı katlara da sırtında çıkarıyor,hiç yorulmuyor, usanmıyor, bıkmıyordu...Birden, birisi onun cılız bedenine yüklediği buağır yükü almak istiyor, Turbo Tima ise ona bağırıyorduki, ben uyandım. Rüya ile gerçeklikarasında kalmıştım. Yatağımın içinde, yastığımıkucaklayıp bir hayli düşündüm. Ama bu uykuludüşüncelerimin çoğunu unuttum. Bu rüyayı isesabahleyin hayra yorarım diye, yeniden daldım…Ertesi gün, muhasebe bölümündeki kızlarlaçay içerken onlardan biri acı haberi verdi:– Bizim kurum ile maaşlarımızı aldığımızbanka arasında, bir anlaşmazlık olmuş. Sözleşmeiptal edilmiş, maaşlarımız için yeni bir banka ileanlaşılıncaya kadar, maaşlarımız kurum veznesinden,nakit olarak ödenecekmiş...Ertesi gün akşamüzeri, bizim kurumun bahçesindekibankomatı söküp götürdüler.Eve döndüğümde, düşüncelerim karmakarışıktı.Turbo Tima’yı düşünüyordum. Sabahişe geldiğinde bankomatı yerinde görmeyince,acaba ne yapacaktı? Şüphesiz deliye dönecek,sinirlenecek, hemen muhasebe bölümüne çıkacakve bundan sonra maaşları, veznedar Koca LatifeHanımın ödeyeceğini öğrenecekti… Rüyamdakisahneler, yani onun bankomatı sırtına atıpçingene kadınların çocuğunu taşıdığı gibitaşıması; ama çingene kadınlardan farklı olarak,onun çalışanlara para dağıtma sahnesi gözleriminönüne geliyordu... Lanet sana, kör şeytan! TurboTima bundan sonra ne yapacaktı? Bankomatbizim bahçeden kaldırıldığına göre o, doksan kilolukLatife Hanımı sırtına alarak bölümleri tektek gezdirip çalışanların maaşlarını mı dağıtacaktı?Ne olursa olsun, bu yeni senaryoya göre, onunişi evvelkinden daha rahat olacaktı. Çünkü LatifeHanım ne kadar kilolu olsa da bankomattandaha hafifti… Tam bu sırada, beni deli bir gülmetuttu. Ama sabahleyin, en sevdiği varlığı kaybetmişTurbo Tima’yı görünce kederleneceğimi çok63eylül-ekim-kasım2013