İZZETPAŞA VAKFI ADINA SAHİBİ ve YAZI İŞLERİ MÜDÜRÜ NİHAT ...

der ki Babür: “Herkesin mercii, zamanın büyükadamlarının en ileri geleni, makbulü bir adamdır.Şiir söylediğinden ismi şairler arasında zikrolunur.Yoksa velilerden ve mürşitlerdendir. Şairlikonun en aşağı mertebesidir. Yahut şairlik mertebesionunla yükselir. Şeyhin doğduğu ve yetiştiğiyer Hocend’dir.Kendisi o diyarın büyüklerindendir. Suver-iEkâlim adlı eserde Hocend’e “dünyanın gelini”demişlerdir. Gönül açıcı bir vilayettir. Bu memleketteyetişen meyveleri hediye olarak başka memleketleregötürürler. Şeyh, hacca gitmek üzereHocend’den çıkmış, Beytullah’ı ziyaretten sonraAzerbaycan’a gelmiş, havası, suyu hoşuna gittiğindenburada kalmıştır. Celayir Sultanları zamanındaşeyhin büyük bir şöhreti vardı. Bu memleketinbüyüklerinin pek çoğu kendisine müritolmuşlardı. Meclisi fazılların mercii idi. ToktamışHan Tebriz’i fethettikten sonra şeyhi, Han’ınzevcesinin emriyle Deşt-i Kıpçak’ta Saray şehrinegötürdüler. Şeyh dört yıl kadar burada kaldı.Sonra çıkıp Tebriz’e gitti. Sultan Hüseyin binSultan Üveys-i Celâyir, Şeyh için çok güzel biryurt temin etti ve onun için vakıflar yaptı. Şeyh,Hâce Hâfız hakkında büyük bir hürmet beslerdive yüzünü görmediği halde Hâce Hâfız’ın daŞeyh’e karşı samimi bir muhabbet ve itikadı vardı.Gazellerini okumaktan haz duyardı.Hikâye ederler ki Miranşah bin EmirTimur’un devleti zamanında tekkesini işletmesive dervişlere ziyafet çekmesi yüzünden borçlanmıştı.Bir gün Miranşah, Şeyh’i görmeye gitti.Oturdukları vakit padişahın köleleri şeyhin bahçesindekoşup oynamaya ve erik, şeftali ağaçlarınıyağma etmeye başladılar. Şeyh gülerek çocuklara;“Ey Moğollar, bahçede yağmacılık yapmayın, biçareKemal borç içindedir. Bu bağın meyvelerininkıymetini borçlarına karşılık göstermiştir.Sakın bostanı yağma etmeyin, sonra biçare Kemalborçlularının elinden canını kurtaramaz.”dedi. Miranşah bunu işitince, “Şeyhin borcu muvar?” diye sordu. Şeyh de “Evet, on bin dinar…”cevabını verdi. Miranşah hemen emretti, on bindinar getirip Şeyh’e verdiler. Şeyh de bununlaborçlarını ödedi. Şeyh’in sultan ve hâkimlerinyanında çok itibarı vardı. Onun latifeleri pekçok ve meşhurdur. Şeyh yedi yüz doksan ikideTebriz’de ölmüştür. Mezarı büyük ve küçüğünziyaretgâhıdır.” Evet, Devletşah da bunları söylüyorTebriz’in bu Hocendli misafiri için.Klasik İran şiirinin zirve şahsiyetlerinden birisiKemal Hocendî. Ve her şeyden önce bir gazelşairi. İran şiirinin unutulmazlarından olan Sa’di-iŞirazî ve Hümam Tebrizî’nin izinde olduğu söylenir.Ünlü şair Hâfız-ı Şirazî’nin de çağdaşıdır.Anadolu şairlerinin de model isimlerindendirayrıca. Divan’ı yaklaşık sekiz bin beyit civarında.Nasip olur da bir daha gelebilirsek eğer, onubu kez gül bahçeleri içinde bulabilmek hayaliylevedalaşıyoruz Hocendî ile. Hoşça kalın Tebriz’inaziz misafirleri. Evet, Tebriz’in eteklerine kurulduğuEynal ve Zeynal dağların zirvesinde, İlhanlımimari üslubuyla yapılmış iki türbede rivayetegöre Hz. Ali’nin iki oğlu yatarmış. Uzaktan selamve dualarımızı göndermekle yetiniyoruz. Doğrusunusöylemek gerekirse o zirveye bu sıcakta vehele de bu zaman kıtlığında çıkmayı gözümüzekestiremiyoruz. İnşallah bir başka zamana.Şehriyâr, makbere-i şu’arâ’da yatıyorHeydar Baba ildırımlar çakandaSeller sular şakkıldayıp akandaKızlar ona saf bağlayıp bakandaSelam olsun şevketüze ilüzeMenim de bir adım gelsün dilüzeŞehriyârTebriz bir şairler şehri. Tebriz şiirin ana vatanı.Dünyada Tebriz’den başka yetiştirdiği şairler içinözel bir “Şairler Mezarlığı”na sahip başka bir şehirvar mıdır acaba? Tebriz´i çevreleyen tepelerin enyükseğinde, şehrin her yanından görülebilen biranıt dikkati çekiyor. Tebriz’in yetiştirdiği şairleradına yapılmış bu anıt. Tepeye de “Şuara Tepesi»denilmiş. Makbere-i Şu’arâ. Hemen hepsininkabri de orada. Kimler yok ki. Hümam Tebrizî,Hakanî-i Şirvanî, Zülfikar Şirvanî, MücidüddinBilikânî, Katran-ı Tebrizî, Magribî Tebrizî, AhmedEsedî Tûsî, Şapur-ı Nişaburî, ŞemseddinŞecasî, Mevlânâ Lisanî Şirazî, Mevlânâ Şekibî-iTebrizî, Mevlânâ Mânî Şirazî ve ZahireddinFaryabî. Buraya en son defnedilen şair ise AzeriTürkçesinin büyük ustası «Şehriyâr» olmuş. Denilirki, Şehname’nin büyük şairi Firdevsî Farsçanın;Türkçenin büyük şairi Şehriyâr ise Azeri72eylül-ekim-kasım2013