Emirdağ Lahikası

--- sh:»(E:116) ↓ ------Her hepsi de pervanesi, üftadesi nurunHer hepsi muamma, gücü yetmez bu şuurunFillerle varıp Kâ'be'ye hem Ebrehe zalimİsterdi ki yapsın nice bin türlü mezalimİsterdi ki o beyt yıkılıp şöhreti sönsünHalk Kâ'be'yi terkederek kiliseye dönsünİsterdi ki çeksin doğacak nura bir sedHem doğmadan ölsün diye Mahbub-u MüebbedGünlerce gidip Kâ'be'ye hem yaklaşan orduBirdenbire bir tehlike sezmiş gibi durduSür'atle gelip bir sürü kuş, semt-i bahrdenTaş harbine başlar pek acib hepsi birdenİndikçe havadan o muamma gibi taşlarCansız yıkılıp yerlere yatmış nice başlarŞahıyla beraber kocaman orduyu MevlâOlsun diye Mahbub'a nişan, eyledi mevtaHem kavm-i Kureyş, söndürelim derken o nuruErkek ve kadın, cümlesinin kaçtı huzuruMüşrik ve muvahhid, iki fırka olup urbanYıllarca dökülmüş yine üstüne bir kanŞakk etti Kamer, Fahr-i Beşer, ol yüce ServerHer yerde ve her anda onun nuru muzaffer