Emirdağ Lahikası

--- sh:»(E:211) ↓ ------Kelâm'ın ve Usûl-üd Din allâmelerinin ve Ehl-i Sünnet Velcemaat'ın dâhîmuhakkiklerinin İslâmî akidelere dair çok tedkik ve muhakematla ve âyâtve hadîsleri müvazene ile kabul ettikleri Usûl-üd Din düsturları, şimdikiRisale-i Nur'un meşrebini muhafazaya emrediyor, kuvvet veriyor. Hattâhiçbir yerde, hattâ ehl-i bid'a kısmı da bu meşrebimize ilişemiyorlar.Hakikat-ı ihlas tam muhafaza edildiği için, her nevi ehl-i İslâm içinegiriyor. Şîalıkta mutaassıb ve Vehhabîlikte de müfrit, feylesofların enmaddîsi ve mütefennini ve mutaassıb hocaların en enaniyetlisi, beraberNur dairesine girmeğe başlamışlar ve kısmen şimdi de kardeşçebulunuyorlar. Hattâ bazı misyonerler de, Din-i İsa'nın (A.S.) hakikîruhanîsi de o daireye gireceklerine emareler var. Birbirine hücum değil;belki bir tesanüd, bir musalaha lüzumunu hissedip medar-ı münakaşames'eleleri ortaya atmıyorlar. Demek İmam-ı Ali'nin (R.A.) otuz-kırkişaretiyle sarahat derecesinde haber verdiği Risale-i Nur, bu zamanınmüdhiş yaralarına tam bir ilâçtır. Onun için, o daire bize kâfi gelmiş,harice çıkmıyoruz.İmam-ı Ali'nin (Kerremallahü Vechehu) şahsına ve hayatına veadalet-i hakikî üzerine giden siyasetine ilişmek, darbe vurmak başkadır.Şahsiyet-i zahirîsinden ve hayat-ı dünyeviyesinden ve siyaset-iiçtimaiyesinden binler derece daha yüksek olan şahsiyet-i manevîsine vekemalât-ı ilmiyesine ve makamat-ı velayetine ve vârisliğine darbegelmez ve gelmemiş ve gelemiyor. Kimin haddi var? Onun için, iki cihetibirleştirmek tevehhümüyle karşısında muarazaya çalışanların taarruzupek dehşetli görünüyor. Ehl-i iman ortasında nasıl böyle vukuat olabilir?diye hayret veriyor. Halbuki Yezid ve Velid gibi habis herifler müstesna,ötekilerin kısm-ı a'zamı, İmam-ı Ali'nin (R.A.) hârika kemalâtına vekerametlerine ve verasetine ilişmek değil, belki yalnız hayat-ı içtimaiye-iinsaniyeye ait idaresine darbe vurmağa çalışmışlar, hata etmişler.Haricî ve büyük bir düşmanın hücumu zamanında, dâhilî küçükdüşmanlıkları bırakmak elzemdir. Yoksa, hücum eden büyük düşmanayardım hükmüne geçer. Bunun için daire-i İslâmiyede eskiden beritarafgirane birbirine mukabil, muarız vaziyetini alan ehl-i İslâm, o dâhilîdüşmanlıkları muvakkaten unutmak, maslahat-ı İslâmiye muktezasıdır.* * *