Emirdağ Lahikası

--- sh:»(Em:175) ↓ ------hakikatıdır. Yani, hariçteki düşmanların tecavüzlerine karşı dâhildekiadaveti unutmak ve tam tesanüd etmektir. Hattâ en bedevi taifeler dahibu kanun-u esasînin menfaatini anlamışlar ki, hariçte bir düşman çıktığıvakit, o taife birbirinin babasını, kardeşini öldürdükleri halde, o dâhildekidüşmanlığı unutup, hariçteki düşman def' oluncaya kadar tesanüd ettiklerihalde; binler teessüflerle deriz ki, benlikten, hodfüruşluktan, gururdan vegaddar siyasetten gelen dâhildeki tarafgirane fikriyle, kendi tarafınaşeytan yardım etse rahmet okutacak, muhalifine melek yardım etse lanetedecek gibi hâdisatlar görünüyor. Hattâ bir sâlih âlim, fikr-i siyasîsinemuhalif bir büyük sâlih âlimi tekfir derecesinde gıybet ettiği ve İslâmiyetaleyhinde bir zındığı, onun fikrine uygun ve tarafdar olduğu için hararetlesena ettiğini gördüm. Ve şeytandan kaçar gibi otuzbeş seneden berisiyaseti terkettim.Hem şimdi birisi hem Ramazan-ı Şerif'e, hem şeair-i İslâmiyeye,hem bu dindar millete büyük bir cinayet yaptığı vakit, muhaliflerininonun o vaziyeti hoşlarına gittiği görüldü. Halbuki küfre rıza küfür olduğugibi; dalalete, fıska, zulme rıza da fısktır, zulümdür, dalalettir. Bu acibhalin sırrını gördüm ki; kendilerini millet nazarında ettiklericinayetlerinden mazur göstermek damarıyla muhaliflerini kendilerindendaha dinsiz, daha câni görmek ve göstermek istiyorlar. İşte bu çeşitdehşetli haksızlıkların neticeleri pek tehlikeli olduğu gibi, içtimaî ahlâkıda zîr ü zeber edip bu vatan ve millete ve hâkimiyet-i İslâmiyeye büyükbir sû'-i kasd hükmündedir.Daha yazacaktım; fakat bu üç nokta-i esasiyeyi şimdilik dindarhürriyetperverlere beyan etmekle iktifa ediyorum.Said Nursî* * *