Emirdağ Lahikası

--- sh:»(E:52) ↓ --------ve yardımcılardan men'etmek ile beraber aleyhimizde olanlar bütünkuvvetleriyle arkadaşlarımın kuvve-i maneviyelerini kırmak ve bendenve Risale-i Nur'dan soğutmak ve benim gibi ihtiyar, hasta, zaîf, garib,kimsesiz bir bîçareye, binler adamın göreceği vazifeyi (başına) yüklemekve bu tecrid ve tazyiklerde maddî bir hastalık nev'inde insanlar ile temasve ihtilattan çekilmeğe mecbur olmak, hem o derece tesirli bir tarzdahalkları ürküttürmek ki, en ziyade merbut görülen bazı dostların banaselâm vermemek, hattâ bazı namazı da terketmek derecesinde ürkütmekile kuvve-i maneviyeyi kırmak cihetleriyle ve sebebleriyle, ihtiyarımharicinde bütün o manilere karşı Risale-i Nur şakirdlerinin kuvve-imaneviyelerinin takviyesine medar ikramat-ı İlahiyeyi beyan ederekRisale-i Nur etrafında manevî bir tahşidat yaptırmak ve Risale-i Nurkendi kendine, tek başıyla (başkalarına muhtaç olmayarak) bir ordu kadarkuvvetli olduğunu göstermek hikmetiyle bu çeşit şeyler bana yazdırılmış.Yoksa hâşâ kendimizi satmak ve beğendirmek ve temeddüh etmek vehodfüruşluk etmek ise; Risale-i Nur'un ehemmiyetli bir esası olan ihlassırrını bozmaktır. İnşâallah Risale-i Nur kendi kendine, hem kendinimüdafaa ettiği, hem kıymetini tam gösterdiği gibi, bizi de manenmüdafaa edip kusurlarımızı afvettirmeğe vesile olacaktır.* * *Aziz kardeşlerim!Risale-i Nur'un zuhurundan kırk sene evvel, geniş bir hiss-i kablelvuku', acib bir tarzda; hem bende, hem bizim köyde, hem nahiyemizdetezahür ettiğini şimdi bir ihtar-ı manevî ile kat'î kanaatım gelmiş. Şefikve kardeşim Abdülmecid gibi eski talebelerime bu sırrı fâşetmekisterdim. Şimdi Cenab-ı Hak sizlerde çok Abdülmecid'leri ve çokAbdurrahman'ları verdiği için, size beyan ediyorum:Ben on yaşında iken, büyük bir iftihar, hattâ bazan temeddühsuretinde bir haletim vardı; istemediğim halde pek büyük bir iş ve büyükbir kahramanlık tavrını takınıyordum. Kendi kendime der idim: Senin beşpara kıymetin yok. Bu temeddühkârane hususan cesarette çok fazlagösterişin ne içindir? Bilmiyordum, hayret içinde idim. Bir-iki aydır ohayrete cevab verildi ki; Risale-i Nur, kabl-el vuku' kendini ihsasediyordu. Sen âdi odun parçası gibi bir çekirdek iken, o firdevssalkımlarını bilfiil kendi malın gibi hiss-i kabl-el vuku' ile hissediphodfüruşluk ederdin.