Emirdağ Lahikası

--- sh:»(Em:102) ↓ ------semavî kongresi hükmünde olan bu hacc-ı ekberi büyük bir bayramınarefesi noktasında olarak bütün ruh u canımızla tebrik ediyoruz.>¼!«"²¾ð׫Y−×>¼!«"²¾«ðHasta kardeşinizSaid Nursî* * *Emirdağı'nın manidar bir hatırasıBeş seneden beri teneffüs için Emirdağı'nın etrafında faytonlagezdiğim zaman garib bir tarzda, bir yaşından yedi yaşına kadar küçücükçocuklar vâlide ve pederlerine karşı gösterdikleri alâkadan ziyade biriştiyakla faytonuma koşup elime sarılıyorlardı. Hattâ bir-iki defa faytonaltına düşüp hârika bir tarzda zarar görmeden kurtuldular.Hattâ hiç beni görmeyen, bilmeyen bir ve iki, üç yaşında çocuklaryalın ayak dikenler içinde koşa koşa faytona yetişiyorlar. Büyük adamlargibi temenna edip elinizi öpelim derlerdi. Bu hale hem ben, hemkardeşlerim ve görenler hayret ediyorduk. Bu hal bir mahalleye mahsusdeğil, her tarafta hattâ köylerinde aynı hal devam ediyordu.Beni aldatmayan bir hatıra-i hakikat ile benim ve arkadaşlarımınkanaatimiz geldi ki, bu masum taifenin masumiyetleri cihetiyle, sevk-ifıtrî denilen bir hiss-i kabl-el vuku' ile, Risale-i Nur'un bu memlekettemasum çocuklara ve kendilerine çok menfaati olacak diye, akıl vefikirleri derketmediği halde, o masumane his ile Risale-i Nur'un manasıitibariyle tercümanına, annesine yalvarmasından ziyade bir iştiyak ilekoşuyorlardı.Biz de bir hiss-i kabl-el vuku' ile hissediyoruz ki, ileride bu küçükmasum mahluklarda büyük Nurcular çıkacak. Ve ileride Nur'un hasşakirdleri olacak ki, bu vaziyeti gösteriyorlar.Ben de bu nevi küçücük masumları, evlâdım olmadığından evlâdımaneviye olarak dualarıma umumen dâhil ettim. Her sabah bunları daNur talebeleri ile beraber dualarımda yâd ediyorum.