Emirdağ Lahikası

--- sh:»(Em:14) ↓ --------ehemmiyeti benden bilmekle Nur şakirdlerinin bir derece desiselerden vehücumlardan kurtulmalarına bu ihtiyar ve perişan hayatım vesileolduğundan, Eski Said'in on gençlik hayatı kadar kardeşlerimin hatırı içinşimdilik ona muvakkaten ehemmiyet veriyorum. Eğer ben ortadançekilsem; bana verdiği zahmet, ruhumdan ziyade sevdiğim haskardeşlerime verilecekti. O halde bir zahmet, yüz aded zahmet olurdu.İkincisi: Gerçi has kardeşlerim herbirisi mükemmel bir Saidhükmünde Nur'a sahibdirler. Fakat ihlastan sonra en büyük kuvvetimiztesanüdde bulunduğundan ve meşreblerin ihtilafıyla -hapiste olduğu gibibirderece tesanüd kuvveti sarsılmasıyla, hizmet-i Nuriyeye büyük birzarar gelmesi ihtimaline binaen; bu bîçare ihtiyar hasta hayatım, tâLem'alar, Sözler mecmuası da çıkıncaya kadar ve korkaklık ve kıskançlıkdamarıyla hocaları Nurlardan ürkütmek belası def' oluncaya kadar vetesanüd tam muhkemleşinceye kadar, o hayatımı muhafazaya birmecburiyet hissediyorum. Çünki uzun imtihanlarda mahkemeler,düşmanlarım; benim gizli ve mevcud kusurlarımı göremediklerinden,hıfz-ı İlahî ile bütün bütün beni çürütemediklerinden, Risale-i Nur'agalebe edemiyorlar. Fakat hayat-ı içtimaiyede çok tecrübelerle mahiyetibilinmeyen, benim vârislerim genç Said'lerin bir kısmını Nur'un zararınaiftiralarla çürütebilirler diye o telaştan bu ehemmiyetsiz hayatımıehemmiyetle muhafazaya çalışıyorum. Hattâ yanımda bir rovelvervarken, ikinci bir kuvvetli rovelver daha tedarik etmeye lüzum gördüm.Düşmanların zehirleri kardeşlerimin duasıyla kırıldıkları gibi, sair sû'-ikasdları dahi inşâallah akîm kalacaktır.Ezcümle: İki saat Kamer tamamıyla tutulduğu aynı gecede, gizlidüşmanlarım Ankara'dan bizden Nur mecmuaları istemeleri üzerineburaya gelen iki adam, birden otuzaltı mecmua gönderdiğimizin aynıikinci gününde tahminlerince daha gönderilmemiş diye hem o kitablarnerede olduğunu bilmek ve Afyon'daki resmî ve makam sahibi bir-ikimasona haber vermek ve taharri ettirmek ve kilitli olan iki odamdayemek ve içmek kaplarıma zehir atmak için, fevkalâde bir tarzda damaçıkmışlar ve iki odanın herbirinin bir penceresini kırmadan acib birtarzda açıp içeriye girmişler. Benim yattığım oda ise arkasından sürgülüolmasından bana sû'-i kasd edememişler. Hıfz-ı İlahî ve inayet-iRabbaniye onların eline bir uç vermedi. Ben daha lüzumlu şeyleryazacaktım. Fakat rahatsızlık "Yeter!" dedi. Her vakit ihtiyat, ihlas,tesanüd, sebat, sarsılmamak