Emirdağ Lahikası

--- sh:»(E:164) ↓ ------şübhelere düşen adam, lillahilhamd kurtuldu, tam kanaatı geldi. Belkisizin bazılarınıza faidesi var diye size de gönderdim. Umumunuza binlerselâm.* * *Bu fıkra bir derece mahremdir, yalnız haslara mahsustur.Aziz, sıddık kardeşlerim!Çok defa hatırıma geliyordu ki: Neden herkesten ziyademedreseden çıkanlar Risale-i Nur'a sarılmaları lâzım iken, en ziyadeçekinen, onlardan resmî vazifeyi alanlardır?Şimdi birden hatıra gelen cevabın bir az kısmını beyan etmeklâzım geldi.Evvelâ: Gizli münafıklar aleyhimizde büyük makamlardaolanların bir kısmını istimal ederek resmî bir tarzda şiddetli propagandaetmelerinden, bütün resmî memurlar ürkmeye ve çekinmeye mecburolmuşlar. Onlar içinde dahi enaniyetli ve evhamlı ve bid'aları kabul edenhocalar, daha ziyade çekinmeye başlamışlar, kendilerine bir özür, birbahane aramışlar. Risale-i Nur'dan "İşarat-ı Seb'a"nın bid'acılara şiddetlitokadı ve "Sekizinci ve Onsekizinci Lem'a"da İmam-ı Ali'nin (R.A.)"Ercuze"de, ülema-is sû' hakkında dehşetli tokadı ve bid'alara bir dereceve bir cihette müsaid olan Vehhabîlik Mezhebi'ni perde altında kabuledenler, "Yirmisekizinci Mektub"un Vehhabîler hakkındaki mes'elenintokadı ve Kur'an tercümesini yapan ve Kur'an yerinde tercümesininokunmasına cevaz gösterenlere Risale-i Nur'un şiddetli tokatları ve derd-imaişet zarureti ve mevki-i içtimaîde haysiyetini düşünmeleri sebebiylehocalar, hattâ İstanbul'un eskide dost hocaları kaçmağa ve az bir kısmıtenkide çalışmaya; hattâ Âl-i Beyt ve İmam-ı Ali'ye adavetleri bulunanmüfrit Vehhabîlik hesabına Risale-i Nur'un Âl-i Beyt ve İmam-ı Ali'ninbir manevî hediyesi ve eseri olmasından, itiraz etmeye başlamışlar. Fakatbiz İstanbul âlimlerinden kızmıyoruz, belki bir cihette memnunuz. Çünkibaşkalara nisbeten ilişmiyorlar.Hem merhum Fetva Emini Ali Rıza ve merhum Ahmed Şiranî vemerhum Şevket Efendi ve merhum Mehmed Âkif gibi insaflı, Risale-iNur'u fevkalâde takdir ve tahsin eden o muhterem ve merhum zâtlarınhatırı için biz İstanbul hocalarına dostuz, onlardan