Emirdağ Lahikası

--- sh:»(E:264) ↓ ------beraber bir hanede kaldığımız halde, birbirinden tefrik ediptanımıyordum. O derece dikkat etmiyordum ki bileyim. Hattâ bir âlimmisafirim yanıma geldi, iki günde onları birbirinden farketti, tanıdı.Herkes ve ben de, bu hale hayret ederdik. Bana sordular: "Nedenbakmıyorsun?" Derdim: "İlmin izzetini muhafaza etmek, benibaktırmıyor."Hem kırk sene evvel İstanbul'da Kâğıthane şenliğinin yevm-imahsusunda, Köprüden tâ Kâğıthane'ye kadar Haliç'in iki tarafında binleraçık-saçık Rum ve Ermeni ve İstanbul'lu karı ve kızlar dizildikleri sırada,ben ve merhum meb'us Molla Seyyid Taha ve meb'us Hacı İlyas ileberaber kayığa bindik, o kadınların yanlarından geçiyorduk. Benim hiçhaberim yoktu. Halbuki Molla Taha ve Hacı İlyas beni tecrübeye kararverdikleri ve nöbetle beni tarassud ettiklerini bir saat seyahat sonundaitiraf edip dediler: "Senin bu haline hayret ettik, hiç bakmadın." Dedim:"Lüzumsuz, geçici, günahlı zevklerin akibeti elemler, teessüflerolmasından istemiyorum."Hem bütün tarih-i hayatımda hediyeleri kabul etmek ve minnetaltına girip halkın sadaka ve ihsanlarını almaktan çekindiğimi, benimlearkadaşlık edenler bilirler. Nurların ve hizmet-i imaniye ve Kur'aniyeninşerefini ve selâmetini himaye etmek için, dünyanın maddî ve içtimaî vesiyasî bütün ezvakını ve merakını terkettiğimi ve i'dam gibi ehl-i garazınbütün tehdidlerine beş para ehemmiyet vermediğimi, yirmi sene işkenceliesaretimdeki iki dehşetli hapislerimde ve mahkemelerimde kat'î göründü.İşte yetmişbeş sene devam eden bu düstur-u hayatım varken,Risale-i Nur'un fevkalâde kıymetini kırmak fikriyle şeytanların bile hatıru hayaline gelmeyen bir iftira, resmî makamını işgal eden bir adam yaptı.Ve demiş: "Gecede tablalarla baklavalar, fahişe ve namussuzlar yanınagidiyorlar." Halbuki benim kapım gecede dışarıdan ve içeriden kilitli,hem sabaha kadar bir bekçi o bedbahtın emriyle kapımı bekliyordu. Hemburadaki komşular ve bütün dostlar bilirler ki; ben işâ' namazından sonra,tâ sabaha kadar hiç kimseyi yanıma kabul etmemişim. İşte böyle biriftiraya bir sefih, ahmak insan eşek olsa, sonra şeytan olsa, buna ihtimalvermez. O adam anladı, o gibi plânlardan vazgeçti, buradan başka yerecehennem olup gitti. Onun resmiyet cihetiyle beni değil, belki Nurcularılekedar etmek için kurduğu plânı ile, bu yeni hâdiseyi vesile edipşakirdlere leke sürmek istenildi. Fakat hıfz u himayet ve inayet-i İlahiye,o plânı da hârika bir tarzda akîm bıraktı. Bu beyanla ben