Emirdağ Lahikası

--- sh:»(E:98) ↓ --------Risale-i Nur Kur'an ve Hadîs'ten sonra sertac-ı evliya, sultan-üleser ve zübdet-ül meâni ve atâyâ-yı İlahî ve hedaya-yı Sübhanî vefeyyaz-ı Rahmanî'dir.Risale-i Nur bir bahr-ı hakaik ve bir sırr-ı dekaik ve kenz-ülmaarif ve bahr-ül mekârimdir.Risale-i Nur hastalara şifahane-i hikmet ve mâ-i zemzem, sağlaramaişet-i hakikat ve rîh-ı reyhan ve misk-i anberdir.Risale-i Nur mev'id-i Ahmedî (A.S.M.) ve müjde-i Haydarî(R.A.) ve beşaret ve teavün-ü Gavsî (K.S.) ve tavsiye-i Gazalî (K.S.) veihbar-ı Farukî (K.S.)dir.Risale-i Nur Şems-i Kur'an-ı Mu'ciz-ül Beyan'ın elvan-ı seb'ası,Risale-i Nur'un menşur-u hakikatında tam tecelli ettiğinden, hem birkitab-ı şeriat, hem bir kitab-ı dua, hem bir kitab-ı hikmet, hem bir kitab-ıubudiyet, hem bir kitab-ı emr ü davet, hem bir kitab-ı zikir, hem birkitab-ı fikir, hem bir kitab-ı hakikat, hem bir kitab-ı tasavvuf, hem birkitab-ı mantık, hem bir kitab-ı İlm-i Kelâm, hem bir kitab-ı İlm-i İlahiyat,hem bir kitab-ı teşvik-i san'at, hem bir kitab-ı belâgat, hem bir kitab-ıisbat-ı vahdaniyet; muarızlarına bir kitab-ı ilzam ve iskâttır.Risale-i Nur Kur'an semalarından bir sema-yı maneviyeningüneşleri, ayları ve yıldızlarıdır. Nasılki zahiren, perde-i esbab olanGüneş'ten, Kamer'den ve kevkeb-i münirden bütün kâinat tenevvür vetezeyyün ve bütün eşya neşv ü nema ve hayat buluyor. İşte Risale-i Nurda Kur'an-ı Mu'ciz-ül Beyan'dan alıp saçtığı şualarla bütün âleme hayatve âdeme kâmil insan ve kulûbe neş'e-i iman ve ukûle yakîn bir itminanve efkâra inkişaf-ı iman ve nüfusa teslim-i rıza ve candır. O sema-yımaneviyeyi bazan ve zahiren bihaseb-il hikmet âfâkî bir bulut kütlesikaplar. O celalli sehabdan öyle bir baran-ı feyz-i rahmet takattur eder ki;sünbüllenmeye müstaid tohumlar, çekirdekler, habbeler o sıkıcı ve darâlemde gerçi muzdarib olurlar, o sıkılmaktan üzerlerindeki kışırları çatlarve yırtarlar; o anda bulutlar da ufuklara çekilip nöbetçi vaziyetindebeklemesi bir imtihan-ı Rabbanî ve bir inkişaf-ı feyezanî ve bir rahmet-inuranîdir ki; evvelceki bir habbe; bir çekirdek yeniden taze bir hayataiştiyakla ve neş'e-i inkişafla meyvedar koca bir ağaç suretini alır vea!«9««ÝײW;ł!«=±