Nr 3/2011 - 2013/04/23 08:49:06 +0300 - pl_PL.ISO8859-2 ...

142
profilaktyki nowotworowej przekonany był następujący
odsetek zachodniopomorskich lekarzy: 8,5% – uważało, że
pacjent wie na ten temat dużo lub raczej dużo, 14% – sądziło,
że podopieczny nie wie nic, a 77% – twierdziło, że przeciętny
Polak wie raczej mało [18].
Z raportu Millward Brown zatytułowanego „Postawy
wobec programu profilaktyki raka piersi” z 2010 roku,
wynika, że najlepszym źródłem o programie były: prasa,
radio i telewizja. Pacjentki, które wykonały badanie
mammograficzne, uczyniły to po otrzymaniu zaproszenia
imiennego – 42%, po anonsach medialnych – 35%,
oraz po informacjach od lekarza POZ – 23% i lekarza
ginekologa – 13% [17].
Ankietowane były zdania, że media zachodniopomorskie
mają wpływ na wzrost świadomości pacjentów
w zakresie profilaktyki raka piersi, a publikacje medyczne
są dobrze kolportowane (emitowane) przede wszystkim
w radiu, następnie telewizji, prasie codziennej, prasie
bezpłatnej, magazynie kobiecym, miesięczniku, tygodniku
i Internecie. Podstawowym źródłem informacji
dla studentek był Internet, a także radio, prawdopodobnie,
jako medium towarzyszące, które nie odrywa od
innego zajęcia. Mieszkanki zachodniopomorskich wsi
twierdziły, że wiedza o zdrowiu w pierwszym rzędzie
powinna docierać z bezpłatnej prasy, a następnie z radia
i telewizji. Pracownice mediów najwyżej lokowały telewizję,
radio i magazyny kobiece, natomiast pracownice
ochrony zdrowia – radio, prasę codzienną i magazyny
kobiece (Tabele 2., 3.).
Wynik dotyczący Internetu, jako źródła informacji, był
zbieżny z badaniem przeprowadzonym na ponad trzech
tysiącach osób w wieku 15–34 przez SMG KRC (maj
2010). Prawie 75% ankietowanych słuchało stacji radiowych
on-line. Medium to towarzyszyło pracy przy komputerze
[19]. Wiadomości te pokrywały się też z raportem
On Board PR – ECCO z 2005 roku, wykonanym na podstawie
badania opinii społecznej przez TNS OBOP. Wynika
z niego, że dla 21% uczniów i studentów media pisane nie
są wiarygodnym źródłem informacji. Grupa ta wysoko
oceniła Internet [20].
W związku z tym, że media mają wpływ na poszerzanie
wiedzy, dotyczącej profilaktyki raka piersi, prawdopodobnie
w przyszłości zajdzie potrzeba opracowania
atrakcyjnych programów na temat profilaktyki i promocji
zdrowia, przekazywanych za pośrednictwem nowych
mediów, które docierać będą do kolejnych pokoleń medialnych
odbiorców.
Wnioski
1. Informacje na temat profilaktyki raka piersi docierają
do kobiet z wielu źródeł.
2. Wiedza kobiet dotycząca profilaktyki raka piersi
wymaga stałego uzupełniania i poszerzania.
3. Mass media mają wpływ na poszerzanie wiedzy
dotyczącej profilaktyki raka piersi wśród mieszkanek
województwa zachodniopomorskiego.
Maria Danuta Głowacka i inni
4. Kobietom mieszkającym daleko od ośrodków diagnostycznych
należy stworzyć łatwiejszy dostęp do badań.
PIŚMIENNICTWO
1. Globocan 2008 (IARC). Sekcja Informacji Nowotworów
2011.
2. Didkowska J., Wojciechowska U., Tarkowski W., Zatoński
W., Nowotwory złośliwe w Polsce w 2009, COI,
Warszawa 2011.
3. Zielińska E., Nowicka W., Zdrowie kobiet w Polsce.
RAPORT. Kongres Kobiet Polskich 2009, Kobiety dla
Polski, Polska dla Kobiet. 20 lat transformacji 1989-
2009, Fundacja Feminoteka, Warszawa 2009, 131.
4. Narodowy Program Zwalczania Chorób Nowotworowych
(Dz. U. z 2005 r. Nr 143, poz. 1200).
5. SIMP – System Informatyczny Medycznej Profilaktyki –
1 stycznia 2012.
6. Olszewski W.T., Badania przesiewowe w kierunku nowotworów,
(W:) Onkologia Kliniczna, Krzakowski M.
(Red.), Borgis, Warszawa 2006, 53-60.
7. Pasz-Walczak G., Zapobieganie (W:) Onkologia. Podręcznik
dla studentów i lekarzy, Kordek J., Jassem J., Jeziorski
A., Kornafel J., Krzakowski M., Pawlęga J. (Red.),
Via Medica, Gdańsk 2007, 52-57.
8. Związek Pracodawców Mediów Publicznych. Media Publiczne
w ocenie polskiego odbiorcy, Homo Homini, Instytut
Badania Opinii, Warszawa 2011.
9. Czupryna A., Poździoch S., Ryś A., Włodarczyk W.C.,
Zdrowie Publiczne, Vol. 2, UWM Vesalius, Kraków
2000.
10. Mrozowski M., Media masowe. Władza, rozrywka i biznes,
Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2001,
352-378.
11. Didkowska J., Wojciechowska U., Zatoński W., Prognozy
zachorowalności i umieralności na wybrane nowotwory złośliwe
w Polsce do 2020 roku, COI, Warszawa 2009.
12. Domagała W., Choroby sutka, (W:) Domagała W,. Stachura
J., Patologia znaczy słowo o chorobie, Polska
Akademia Umiejętności, Kraków 2009, 1059-1089.
13. Karsa L., Antitila A., RoncoG., Ponti A., Malila N., Arbyn
M., Segnan N., Castillo-Beltram M., Boniol M., Ferlay
J., Hery C., Sauvaget C.L., Voti L., Autie P., Cancer
Screening in the European Union. Report on the implementation
of the Council Recommendation on cancer
screening. First Report, European Commission 2008.
14. Kozierkiewicz A., Bochenek T., Gilewski D., Topór-
Mądry R., Biała Księga. Zwalczanie raka jelita grubego
i raka piersi w Polsce na tle wybranych krajów europejskich.
Prognozy zapadalności na raka piersi, Ośrodek
Analiz Uniwersyteckich, Polskie Towarzystwo Onkologiczne,
Warszawa–Kraków 2011.
15. SMG/KRC – Instytut Millward Brown „Postawy wobec
programu profilaktyki raka piersi”, 2010.
16. CBOS, Wiedza o profilaktyce raka piersi, BS/161/2001,
Warszawa listopad 2001.
17. CBOS, Wiedza o profilaktyce raka piersi i szyjki macicy.
Badanie COI z funduszu Banku Światowego, styczeń
2002.
18. PBS DGA (Pracownia Badań Społecznych), Wiedza o nowotworach
i profilaktyce. Badanie na zlecenie Centrum Onkologii
w Warszawie, Warszawa/Sopot 2006–2007.