klikoni këtu. - Ministria e Bujqesise, Ushqimit dhe Mbrojtjes se ...

fosforin në koperturë dhe aq me tepër në këtë fazë të rritjes (vëllazërim). Pasi nuk i
kurseu fjalët se ju jeni injorantë, Zeusi i rrethit i maksimizoj, ne ishim të detyruar të
zbatonim porosinë e tij.
Një muaj më vonë, shkurt apo mars 1977
Shkencëtari i madh nga Instituti i Lushnjës që injoronte dhe qesëndiste dhe kolegët e vet,
p.sh. për shkencëtarin e shumë mirënjohur, Skënder Gozhita, ai do të thoshte Skënder
Gëzhuta; pa përfillur kapacitetin intelektual ne Mat, rekomandoi prashitjen e grurit. Në
atë kohë lesat vibruese kishin filluar të ishin pjesë e parkut të SMT-ve. (Kjo na ndihmoi
për ta raportuar si prashitje dhe sipërfaqen e lesuar, ashtu siç raportonim sipërfaqe të
ujitur dhe atë sipërfaqe ku kishte rënë një vesë shi).
Përsëri i thamë që prashitja nuk mund të realizohej pasi toka ishte e ngrirë dhe kuptohet
pasojat në këtë rast ndërhyrje.
Urdhri ishte i prerë “të fillojë prashitja e grurit”.
Urdhri i prerë për mbjelljen e misrit, me kubikë, me sa mbaj mend ishte iniciuar
në Shtërmen të Elbasanit, duke shfrytëzuar torfën e liqeneve të Belshit, që bëri që
shteroi një pasuri ujore unikale e mjedisit shqiptar, ku Sami Frashëri kishte
hedhur idenë për ta bërë Kryeqendër të Shqipërisë. Ishte ideuar nga një
pseudoshkencëtar dhe admirues i Lisenkos, nuk kishte studiuar në B. S., por
kishte qenë për një vizitë në një kolkoz, ku kishte dëgjuar dhe emrin e Lisenkos,
qe e shqiptonte elbasanishte, duke deklaruar në një podium të asaj kohe se kubikët
janë më të mirë dhe më të ëmbla se bollokumet e Elbasanit.
Kuptohet se duartrokitjet nuk kanë munguar.
Po si do të bënim ne të shkretët për ta zbatuar këtë direktivë:
Vetëm një vit zgjati, pasi mbaroi dhe torfa e liqeneve të Belshit, u thanë dhe liqenet,
monumente natyrore të Belshit, por prashitja e misrit të mbjellë me kubikë, pasi ishte
shkelur shumë, mund të prashitej vetëm me kazme dhe duke përdorur anën e saj të
mprehtë.
Ky muaj, Qershori gërshetonte dhe prashitjen e misrit me korrjen dhe shirjen e të
lashtave.
Përveç të tjerave, halleve, të gjithë i kishin sytë për të grumbulluar shqeme, Rhues sp.
(fam. Anacordiaceae), bimë nga e cila ekstraktohej tanin, për regjen e lëkurëve.
Ishte pothuajse i vetmi burim të ardhurash sidomos për tu siguruar për fëmijët në shkolla
të mesme apo të larta, rrobat dhe librat. Pavarësisht me urdhrat nga baza dhe nga lart,
forcat e punës ishin larguar.
Njoftohemi se do të bëhet një takim zonal me të gjithë specialistët e 3-4 ekonomive ku do
të vijë dhe Ahmet Osja. Ishte rasti i parë që unë e kam takuar. Shoqërohej nga një
specialist shumë i njohur për Matin, që nuk jeton më, veçanërisht i pasionuar pas misrit,
Qamil Xhika.
158