klikoni këtu. - Ministria e Bujqesise, Ushqimit dhe Mbrojtjes se ...

përveç të tjerave, zierja duhet të zgjas shumë, të zihet në enë balte dhe do të shijohet nëse
do të shoqërohet me mish të thatë, pastërma.
Për traditën e kësaj të fundit, mishit pastërma, supozohet që do të jenë të interesuar dhe
do të bëhen shumë kuriozë shumë grupe turistësh duke filluar nga Kina, Japonia, Irlanda,
Alaska është njohur gatimi i kërpudhave prej shumë vitesh.
Shpërndarja gjeografike e kulinarisë, asortimenteve:
Fli, Kosovë;
Petanik, Korçë, Devoll,
Arapash, qull, Vlorë, Llogora, me variacione të ndryshme i përhapur në shumë zona të
Shqipërisë.
Fërgese tiranase; qeshqek; etj. të destinuara kryesisht për muajin e Ramazanit;
Fërlik, mish në hell në të gjitha zonat e Shqipërisë;
Perzhajc;
Mish thiu, derri, gici etj.
Mish pule me qull dhe hudhra, Mat dhe në zonat përbri; me jufka (makarona të
përgatitura në mënyrë artizanale, në Peshkopi dhe në Dibër të Madhe), Rishte në zonën e
Mallakastrës dhe Labërisë.
Bokaçe, Elbasan, Bollokume, lloj ëmbëlsire, po këtu, kryesisht shërbehet për ditën e
verës.
Çorbë – Gjellë tradicionale, kryesisht mbi bazën e orizit, copërave të dhjamit dhe me lëng
shege të shtrydhur.
Majs-
Shtalp-
Përshesh me pulë deti;
Rehani, Skrapar, musht rrushi + mjaltë;
Hasudeja, kabunia, byreku me qumësht, petullat, mishi me narden, pilaf me grurë të
shtypur në dybek. (Shqipëria e Mesme-sipas Fadil Kepit, Ju njohim me Prezën e bukur
turistike, Telegraf, e hënë 20 qershor 2011)
Kulinaria është padyshim terminali i prodhimit bujqësor dhe blegtoral, i gatshëm për
marketingun e këtij të fundit apo për t’u hedhur në trampolinë.
Edhe më shumë pa u zgjatuar për t’ju lënë radhën, turistëve, udhëtarëve në varësi të
interesave të tyre, për:
Agroturizmi dhe mjekësia popullore,
Zejtarinë e hershme, artizanatin e fshatit shqiptar, punimin e hekurit, shajakut,
kanistrave, tavaneve të drurit dhe djepave e shumë zeje të tjera, si poçeria, samarpunuesit
etj. etj.
Bujqësia e kulteve në shekuj. iii
84