ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ - ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΤΑΣΕΙΣ

2. Λάθη αυστηρότητας: Αυτό είναι το αντίθετο από το προηγούμενο, όταν οι
βαθμολογητές εκτιμούν τους εργαζομένους με αυστηρότητα, χωρίς καμία
επιείκεια.
3. Τάση προς το κέντρο: Εδώ ο αξιολογητής εκτιμά τους εργαζομένους κατά
μέσο όρο σε ίδια βάση, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τις υψηλές και χα-
μηλές βαθμολογίες της κλίμακας.
4. Γενίκευση κρίσης (halo effect) ή σύνδρομο του φωτοστέφανου: Αυτό το
λάθος αφορά στην αξιολόγηση ενός ατόμου σε διαφορετικές διαστάσεις
της απόδοσής του, στις οποίες λαμβάνει παρόμοιο/γενικευμένο βαθμό.
Το πρόβλημα αυτό προκύπτει όταν ο βαθμολογητής καθορίζει παρόμοιες
βαθμολογίες για διαφορετικές διαστάσεις της απόδοσης, βασιζόμενος στη
γενική εντύπωση που έχει σχηματίσει για τον αξιολογούμενο, οπότε η γε-
νική εικόνα διαστρεβλώνει τη βαθμολόγηση αρκετών από τις διαστάσεις
του βαθμολογούμενου και οι οποίες μπορεί να αξίζουν πολύ διαφορετική
αξιολόγηση από τη γενική εικόνα που έχει αποκομίσει ο βαθμολογητής.
5. Λάθη ορισμού στα πρότυπα της αξιολόγησης: Εδώ παρουσιάζονται προ-
βλήματα σε λάθη που κάνουν οι αξιολογητές γύρω από την κλίμακα της
εκτιμήσης (κακός ή επαρκείς). Μπορεί να έχουν διαφορετική προσωπική
ερμηνεία στις λέξεις και να εκτιμούν σύμφωνα με τα δεδομένα τους και σε
αντίθεση με αυτό που έχει ορίσει η επιχείρηση. Ωστόσο, αυτό διορθώνε-
ται με την ενημέρωση και την εκπαίδευσή τους.
6. Οι προσωπικές προκαταλήψεις: Για παράδειγμα προκαταλήψεις, όσον
αφορά το φύλο, την εθνικότητα, τις προσωπικές προτιμήσεις, τα εξωτερι-
κά χαρακτηριστικά κ.ά., τα οποία επηρεάζουν πολύ τον αξιολογητή και
δημιουργούν σφάλματα στην αξιολόγηση.
Τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για μια αντικειμενική αξιολόγηση:
(Παπαλεξανδρή & Μπουραντάς, 2003:361-362)˙
1. Να έχουν προσδιορισθεί και να είναι αποδεκτά από όλα τα τμήματα της
ιεραρχίας τα πρότυπα ή οι στόχοι της αξιολόγησης, ώστε η απόδοση να
μετριέται σύμφωνα με αυτά.
40