ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ - ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΤΑΣΕΙΣ

νούν. Ανάλογα με το πόσο «δυνατό» είναι το κίνητρο, μπορούν περαιτέρω οι
μάνατζερς να καθορίσουν την προσπάθεια που κάνουν οι εργαζόμενοι στην
εργασία τους και επομένως να αυξάνουν τα πρότυπα της παραγωγής. Όταν η
επιχείρηση προτείνει τους παράγοντες (ή τις ανάγκες) που καθορίζουν το κί-
νητρο των εργαζομένων της στον εργασιακό χώρο, τότε ο καθένας θα σκε-
φτόταν έναν υψηλό μισθό. Αυτή η απάντηση είναι εν μέρει σωστή, εφόσον
μερικοί υπάλληλοι θα παρακινηθούν από τα χρήματα, ενώ κάποιοι άλλοι δεν
ικανοποιούνται από αυτό, αλλά παρακινούνται από διαφορετικά κίνητρα, ό-
πως: ασφάλεια μονιμότητας, ασφάλεια σωματικής ακεραιότητας στην εργασί-
α, προοπτικές καριέρας/ανέλιξης, κ.ά.. Αυτά όλα υποστηρίζουν τη δήλωση ότι
το ανθρώπινο κίνητρο είναι ένα προσωπικό χαρακτηριστικό, και όχι ότι αυτό
εγκαθιστά όλη την επιλογή (Τζωρτζάκης & Τζωρτζάκη, 2002:147-149).
3.1.2. Η λειτουργία των κινήτρων
ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ
ΣΚΟΠΟΣ
Στο παρακάτω σχήμα δίνεται με ακρίβεια η λειτουργία των κινήτρων:
ΑΝΑΓΚΕΣ
ΕΠΙΔΙΩΞΗ
(ΠΗΓΗ:Πετρίδου, 2001:247-249)
Η λειτουργία των ανθρώπινων κινήτρων δημιουργήθηκε από τις υπάρ-
χουσες ανάγκες. Αυτές η ανάγκες είναι είτε βιολογικές είτε ψυχολογικές. Οι
βιολογικές ανάγκες είναι βασικές για την επιβίωση του ατόμου, για παράδειγ-
μα: η τροφή και το νερό. Οι ψυχολογικές είναι αυτές που προέρχονται από την
επαφή του ατόμου με το κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον. Οι τελευταίες
συνιστούν αποτέλεσμα από τη μάθηση κάθε ατόμου μεμονωμένα (Τζωρτζά-
κης &Τζωρτζάκη, 2002:147-149).
ΚΙΝΗΤΡΟ
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
49