Women at the Peace Table Asia - Centre for Humanitarian Dialogue

Box 7: Kasaysayan ng KaguluhanOuseph Tharakan, HD CentreNoong 1990, isang malawak na koalisyon ng mga partido politikal kasama ang mga partidongmakakaliwa, ang puwersahang nagpabagsak sa monarkiya upang iwan ang lubosna kapangayarihan sa pamumuno. Ginawa ang bagong konstitusyon kung kaya nagingisang konstitusyunal na monarkiya ang Nepal. Gayunpaman, nang lumaon, pinagpalagayng maraming makakaliwang grupo na ang bagong konstitusyon ay hindi rin nakasasapatat ito ay hinubog ng mga grupong panggitna na komunsulta sa mga miyembro ng lumangadministrasyon. Ang pangunahing politikal na partido ay nasira ng pagpapangkat-pangkatat ng mga sumunod na mga taon ay kinakitaan ng kawalan ng politikal na istabilidad, mgaalegasyon ng kalat na korupsiyon, at limitadong panlipunan at ekonomiyang pag-unlad.Noong Pebrero 4, 1996 ang Komunistang Partido ng Nepal (Maoist) ay naglabas ngmemorandum na may 40 mga kahilingan na may kinalaman sa nasyunalismo, demokrasyaat kabuhayan, kasama rin ang pag-alis ng mga pribilehiyo ng Hari at ang promulgasyonng bagong konstitusyon. Hindi pinansin ng gobyerno ang mga kahilingang ito. NoongPebrero 13, idineklara ng kilusan ng Maoist ang “People’s War” sa Nepal na nagsagawang mga pag-atake sa pulis at mga instilasyon ng military sa anim na distrito sa kanlurangbahagi ng bansa. Ang rebelyon ng mga Maoist ay unti-unting lumakas at kanilang nakontrolang malaki ring bahagi ng bansa, partikular ang mga lugar na rural.Noong Hunyo 2001, binaril at pinatay ng Crown Prince ng Nepal ang siyam namiyembro ng kaniyang pamilya kasama ang Haring Birendra. Sumunod na umupo satrono si Gyanendra, ang kapatid ng dating hari. Sa parehong taon, isinagawa ang unangtangka sa pag-uusap pangkapayapaan sa pagitan ng gobyerno at mga Maoist, ngunitang usapan at tigil-putukan ay bumagsak noong Nobyembre. Sa harap ng lumalalangkarahasan at parliamentaryong deadlock tinanggal ng haring Gyanendra ang nahalal nagobyerno noong 2002 nahalal na gobyerno noong 2002 at namahala sa pamamagitan ngmga naitalagang Punong Ministro. Ang Parliamento ay nawala at ang mga nakaplanongeleksiyon ay nasuspinde. Noong Abril 2003, nagkaroon ng usapang pangkapayapaansa pagitan ng Maoist at Gobyerno na nasira din matapos ang tatlong pag-uusap. Noong2004, kasunod ng mga protesta sa kalsada, pumili ang hari ng isa pang Punong Ministrona sinuportahan ng koalisyon ng apat na politikal na partido. Noong Pebrero 2005, inalisng Hari ang gobyernong ito at siya ang muling direktang naghari sa bansa at ipinahayagna kailangan ito upang mas palakasin ang digmaan laban sa mga Maoist. Idineklara angstate of emergency at ang mga lider ng partidong politikal at civil society ay ikinulong. Ditonagkamali ang Hari, ang mga nahating politikal na partido ay nagsama-sama upang buuinang Seven Party Alliance (SPA). Ang SPA ang pumasok sa pakikipag-usap sa mga Maoistat lumagda sa Twelve-Point Agreement noong Nobyembre 2005. Ito ang naglatag ng iisangbisyon para sa pagbuhay ng demokrasya at bigyang-daan ang pangmatagalang kapayapaan.Noong Abril 2006, ang SPA sa suporta ng mga organisasyon ng civil society at ngmga Maoist ay nagmobilisa ng malawakang protesta at welga na sa kalaunan ay nagtulaksa Hari na ibalik ang Parliamento at ibigay ang kapangyarihan sa isang pansamantalangkoalisyon ng gobyerno na binubuo ng SPA. Nagkaroon ng mga pag-uusap ang koalisyong104Women at the Peace Table Asia Pacific