William_Golding_Sineklerin_Tanr_s_e_opt

Işıldayan kumsalda yürüyen üç çocuğu hayalinde görür gibi oldu:
“Ve mutlu oluruz.”
Ralph, söylevin bittiğini göstermek için, bir tören yaparcasına, büyük şeytanminaresini yanına,
kütüğün üstüne bıraktı. Artık güneş ışınları azalmıştı, yatay olarak ufuk çizgisinden geliyordu.
Jack ayağa kalktı, denizkabuğunu aldı:
“Demek ki bu toplantı, durumun tam ne olduğunu anlamak için yapılıyor. Ben size söyleyeyim
durumun tam ne olduğunu: Siz küçükler, korku lafı ede ede, sizler başladınız bu işe. Canavarlar
varmış! Peki nereden geliyor bu canavarlar? Elbette, zaman zaman korktuğumuz olur hepimizin. Ama
katlanırız bu korkuya. Ralph, geceleri bağırdığımızı söylüyor. Karabasan değil de, nedir bu?
Zaten sizler ne ava gidiyorsunuz, ne barınak yapıyorsunuz, ne de bir işe yarıyorsunuz. Bir sürü
zırlayan bebekler, muhallebi çocuklarısınız, siz küçükler. İşte bu kadar. Korku konusuna gelince,
biz nasıl katlanıyorsak korkuya, siz de katlanmalısınız.”
Ralph ağzı açık, Jack’a bakakalmıştı; ama Jack farkında değildi:
“Yani korku sizlere zarar vermez, düşlerin zarar veremediği gibi. Bu adada korkulacak bir canavar
yok.”
Jack, fısıldayan küçüklere baktı:
“Bir şey gelip sizi kapıverseydi, oh olsun sizlere derdim! Sizi gidi metelik etmeyen, sızlanıp duran
bebekler! Bir hayvan yok burada.”
Ralph ters ters, Jack’ın sözünü kesti:
“Bütün bunlar ne demek oluyor? Hayvan var diyen kim?”
“Sen dedin geçen gün. Düş görüp bağırıyorlar dedin. Konuşuyorlar da. Yalnız küçükler değil, benim
avcılarım da konuşuyorlar ara sıra. Bir şeyden söz ediyorlar; karanlık bir şey, bir canavar ya da
bir çeşit hayvan. Ben duydum. Duymadığımı sanıyorsunuz, değil mi? Şimdi dinleyin beni. Küçük
adalarda büyük hayvanlar yoktur. Ancak domuz vardır. Aslanlar, kaplanlar yalnız büyük
memleketlerde olur, Afrika ya da Hindistan gibi yerlerde...”
“Bir de hayvanat bahçesinde...”
“Denizkabuğu bende. Ben size korkudan söz etmiyorum. Canavardan söz ediyorum ben. Canınız
isterse, korkun. Ama canavar gelince...”
Jack, kucağında denizkabuğu durdu; kirli kara şapkalı avcılarına doğru döndü:
“Ben bir avcı mıyım, yoksa değil miyim?”
İçtenlikle evet dercesine, başlarını eğdiler. Jack’ın bir avcı olduğu ortadaydı; kimsenin kuşkusu
yoktu bu konuda.
76