BİLDİRİ KİTABI

AYDIN İKTİSAT FAKÜLTESİ
1. Giriş
Birçok ülkenin temel makroekonomik problemlerinden biri olan işsizlik, bireyleri ve bir bütün
olarak toplumu psikolojik, sosyolojik ve ekonomik olarak etkilemekte; aynı zamanda
yoksulluğun en önemli nedeni olarak görülmektedir. Bu sebeple ekonomi yöneticileri, üretim,
yatırım ve ekonomik büyümenin arttırılması gibi politika araçlarını kullanarak işsizliği azaltıcı
politikalar geliştirmeye çalışırlar.
Çalışma yaşları arasında olup, çalışmaya engel bir özrü bulunmayan ve çalışma arzusuna sahip
kişilerin iş bulamaması durumuna işsizlik denilmektedir (Seyidoğlu, 1999:294). Bir başka ifade
ile işsizlik, işbaşı yapmaya hazır, çalışmak isteyen ve çalışma gücüne sahip bir kişinin geçerli
bir ücret ve çalışma koşulu bulamaması durumudur. İşsiz nüfusun işgücü içindeki oranına ise
işsizlik oranı denilmektedir.
Ekonomik büyümeyi, bir ülkede belli bir dönemde üretilen mal ve hizmet miktarındaki
meydana gelen artış olarak tanımlamak mümkündür. Toplumun yaşam standardını
yükseltmenin tek yolu ekonomik büyümeyi arttırmaktır. Bu sebeple, hızlı ve sürekli bir
ekonomik büyüme gerçekleştirmek tüm ülkelerin temel makroekonomik amaçlarından biri
olmuştur (Ünsal, 2000:11).
Ekonomik büyümeyi arttırmak ve işsizliği azaltmak bütün ekonomiler için önemli
önceliklerden birisidir. Okun Yasası, iktisat literatüründe işsizlik ile ekonomik büyüme
arasındaki ilişki olarak adlandırılmaktadır. Arthur M. Okun, 1962 yılında yaptığı çalışmada,
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi için 1948-1960 yılları arasındaki üçer aylık verileri
kullanarak ekonomik büyüme ve işsizlik arasında ilişkinin ters yönlü olduğu sonucuna
ulaşmıştır. Okun çalışmasında, %4 olarak kabul edilen doğal işsizlik oranını aşan her %1’lik
artışın, reel GSYİH üzerinde %3 oranında bir azalışa neden olduğunu belirtmiştir.
Bu çalışmanın amacı, işsizlik ve ekonomik büyüme arasındaki ilişkinin yönünü, 2000 – 2014
arası yıllık veriler kullanılarak Euro Bölgesi ülkeleri için Okun Yasası çerçevesinde
incelemektir. Çalışma dört bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde değişkenler arasındaki
ilişkiden söz edildikten ve Okun Yasası tanıtıldıktan sonra ikinci bölümde literatürde yer alan
konu ile ilgili çalışmalar özetlenmiştir. Üçüncü bölümde kullanılan ekonometrik metodolojiye
yer verilmiştir. Dördüncü bölümde kullanılan veri tanıtılmış ve ampirik analiz sonuçları
verilmiştir. Son bölümde ise analiz sonuçları yorumlanarak çalışmanın literatüre katkısından
bahsedilmiştir.
1165