gunduz-aktan-kitap-soyledikleri-ve-yazdiklari

WHAT HE SAID AND WHAT HE WROTE
cezalara çarptırılıyor ve yarısından çoğu idam ediliyor. 28 Yahudi
soykırımından sorumlu Nazi SS'lerinin böyle nedenlerden değil de,
soykırımı etkin biçimde uygulamamalarından dolayı
cezalandırıldıkları biliniyor.
Soykırım Fiilleri
Nazilerin Yahudilere yaptığı soykırımda büyük çoğunlukla
Sözleşme’nin 2. maddesi (a) fıkrasında kayıtlı olan “gruba mensup
kişileri öldürme” fiilini işledikleri görülüyor. Bilindiği gibi bu
katliamlar temerküz kamplarına taşınan, yani “deporte” edilen
Yahudilerin bu kamplarda uzun süre yaşanması mümkün
olmayan şartlarda tutulmaları, sonra da gazla öldürülmeleri
şeklinde oluyor. Bir başka ifadeyle “deportasyon” ölümlere neden
olan bir soykırım fiili değil. Buna karşılık kamplardaki yaşam
şartları Sözleşme 2. madde (c)’ye, gaz odalarındaki ölümler de aynı
madde (a)’ya uygun fiiller. Bu fiiller, Naziler tarafından önceden
planlanarak, örgütlenerek ve sistematik ve kitlesel biçimde
uygulanarak gerçekleştiriliyor.
Tehcir sırasında Ermeni nüfusa ve yerleşim birimlerine Osmanlı
güçlerince silahlı saldırılar olmaması 2. madde (a) ve (b)’de
öngörülen fiillerin işlenmediğini gösteriyor. Ermeni taraftarı
yazarlar, etnik temizliğin bu temel unsurunun tehcirde
bulunmamasını telafi etmek ve tehciri soykırım gibi göstermek için,
tehcirin 2. madde (c)’ye göre Ermenilerin fiziksel olarak yok
edilmelerini dolaylı yoldan sağlamak için, “grup yaşam şartlarının
bilerek ya da kasten bozulmuş” olduğunu ileri sürüyorlar. Kısaca
Osmanlılar, Ermenileri açıkça katletmemişler; tehcirin şartlarını
Ermenilerin kendilerinden ölmelerini sağlayacak şekilde
ayarlamışlar. Ermeni soykırım tezi tümüyle bu zemine oturuyor.
Açıkça soykırım fiilleri işlemekten farklı olarak, tehcirin dolaylı
soykırım olduğunu kanıtlamak çok daha zor. Zira soykırım için
gerekli yok etme kastının varlığını gösterecek beyan ve talimatlara
28 A.y., s. 259: Cezalandırılan kişilerin illere göre dağılımı şöyle: Sivas 648, Mamuretilaziz
223, Diyarbekir 70, Bitlis 25, Eskişehir 29, Şebinkarahisar 6, Niğde 8, İzmit 33, Ankara
32, Kayseri 69, Suriye 27, Hüdavendigar 12, Konya 12, Urfa 189, Canik 14.
Son dönemde yayınlanan bir kitapta sayılar şu şekilde verilmiştir: Amasya 2, Ankara 148,
Bitlis 29, Canik 89, Diyarbakır 70, Eskişehir 29, Halep 56, Hüdavendigar 21, İzmit 28,
Kayseri 146, Konya 16, Mamuretülaziz 249, Niğde 8, Sivas 579, Suriye 27, Urfa 170,
toplam 1,673. Yusuf Sarınay, “Sevk ve İskan.” Prof. Dr. Hikmet Özdemir (Der.), Türk-
Ermeni İhtilafı Makaleler, Ankara: TBMM Kültür, Sanat ve Yayın Kurulu Yayınları, No:122,
2007, s. 222.
210
Gündüz Aktan