2006 - UZ Leuven

Heelmeesters allerhande, verenig u!Als heelmeesters hebben we ervoor gekozen met onze handen, maarook volgens onze gegronde medische overtuiging onze patiënten tebehandelen.We hebben veelal een lange, soms moeizame opleiding doorlopen, ineen tijd dat de Wet Colla nog niet bestond.Uiteindelijk hopen we een beroep te kunnen uitoefenen dat ons eenmenswaardig bestaan verzekert en dat bij de bevolking toch nog hetaanzien krijgt dat het verdient.De laatste decennia zijn we er evenwel niet op vooruitgegaan: heelwat collega’s worden in hun ziekenhuis gereduceerd tot technischeuitvoerders van elders genomen medische beslissingen, bij velendreigen de financiële inkomsten zelfs te verminderen, de frequenteklachten van patiënten zijn geen bewijs van een grote waardering …We kunnen ons hier in eerste instantie tegen verzetten doorgeneeskunde van een hoge kwaliteit te bedrijven, dit is een conditiosine qua non, maar ook door in gesloten slagorde naar buiten te tredenversterken we onze positie.Het feit dat een boekje zoals “Cyrurgie” elk jaar een reeks behoorlijkewetenschappelijke prestaties van heelmeesters uit het Leuvensenetwerk bundelt, is en blijft een bewijs van een samenhorigheid ingunstige zin.Als voorzitter van de Raad Heelkunde van de UZ Leuven mag ik mijgelukkig prijzen met de eendrachtigheid die binnen onze disciplinesheerst. Dit werd recent nog maar eens bewezen. Maar we moetenverder gaan.Initiatieven die verschillende chirurgen, universitairen van welke almamater ook, en andere beroepsmensen behorende tot verschillendedeelgebieden, zowel vanuit het vlaams- als franstalig landsgedeelte,samenbrengen zal ik volmondig steunen.