Tydskrif vir Hervormde Teologie, Jaargang 1, nommer ... - Wie is ons?

Recommendations

Info

Nadenke oor die graf 82 In Afrika speel die grafte van afgestorwenes ŉ belangrike rol in die kulturele lewe. Die plek waar die voorvaders begrawe is, is heilig. Dink maar net hoe emosiebelaai die kwessie van grondhervorming in baie gevalle is omdat dit direk verbandhou met die grafte van die voorgeslagte wat in stand gehou moet word. In die Europese en Amerikaanse kulture is heldeakkers weer belangrik. Begraafplase vir gestorwe soldate word verstaan as monumente wat van die nasionale strewes van ŉ volk getuig. Waar die regte van mense misken is, hulle gesterf het en daar op so ŉ manier van die oorskot ontslae geraak is dat ŉ graf nie uitgewys kan word nie, het dit byna standaardpraktyk geword om die een of ander monument ter herinnering aan die afgestorwenes op te rig. In Europa het die oprigting van sulke monumente en besoeke daaraan sterk simboliese waarde. Daar word nie alleen by hierdie monumente aan die afgestorwenes gedink nie, maar die boodskap word ook uitgestuur dat ŉ soortgelyke katastrofe as die een wat daar herdenk word, nie herhaal mag word nie. Die Joodse buurt in Amsterdam huisves byvoorbeeld baie monumente wat die dood van Jode tydens die Tweede Wêreldoorlog herdenk. Sentraal tussen al hierdie tekens van herinnering staan ŉ gedenkteken waarop die woorde geskryf is: “Nooit meer Auschwitz”. Hierdie teken van herinnering speel ŉ belangrike rol in die Westerse politiek van herinnering. Wat by die konsentrasiekamp van Auschwitz en baie ander soortgelyke plekke gebeur het tydens die Tweede Wêreldoorlog, behoort nooit weer te gebeur nie. Onder die Afrikaners leef daar ook ŉ soortgelyke politiek van herinnering. Ons ken nie net familiekerkhowe op plase nie, maar ook konsentrasiekamp- begraafplase en Boereoorlog-begraafplase. Elke klein dorpie het ook sy “heldeakker”, prominent geplaas by die ingang van die begraafplaas, waar die stadsvaders van die gemeenskap begrawe lê. Grafte speel ook ŉ rol in die Bybel. Ons lees reeds in die geskiedenis van die aartsvaders oor ŉ graf. In Genesis 23 vind ons die vertelling van Sara se dood. Daar word net kort berig oor haar dood, en die grootste deel van die hoofstuk word dan gewy aan ŉ vertelling oor Abraham, haar man, se onderhandelinge met die Hetiete om ŉ stuk grond met ŉ grot daarop aan te koop as graf vir sy vrou. Later word in Genesis 25: 7-10 berig dat Abraham self ook op hierdie plek Nadenke oor die graf - Dr Gafie van Wyk Dr Gafi e van Wyk
83 begrawe is. Dieselfde graf kom ook weer ter sprake by die dood en begrafnis van Jakob soos berig in Genesis 49: 29 – 50: 13. Anders as wat met die eerste oogopslag mag blyk, speel die graf as sodanig egter nie ŉ belangrike rol in die verhale nie. Dit gaan oor die mense en nie oor die graf nie. Dit gaan oor God se beloftes aan die aartsvaders en nie oor die graf as sodanig nie. Grafte kom sporadies ter sprake in die Ou Testament. Grafte is alles behalwe heilige plekke. Grafte is plekke van die dood, en daarom is dit eerder gevaarlike plekke as heilige plekke. ŉ Graf as sodanig word nêrens in die Ou Testament vereer nie. In Jesaja 65: 3 spreek God ŉ skerp oordeel oor die volk uit. Hy sê: Hierdie volk beledig My gedurig in my gesig... Wanneer Hy verduidelik wat hierdie beledigings behels, sê Hy onder andere: Hulle sit tussen die grafte... Dit is nie duidelik wat die volk hier doen nie. Treur hulle oor die afgestorwenes, vereer hulle die afgestorwenes, of raadpleeg die volk hulle? Hoe dit ook al sy, God is krities oor hulle beheptheid met die grafte van die afgestorwenes. Jesus spreek hom ook krities uit teen die godsdienstigheid van die skrifgeleerdes en die Fariseërs wat die grafte van die profete in stand hou en die gedenktekens van die vromes versier. Jesus se eie graf speel uit die staanspoor nie ŉ belangrike rol in die verkondiging van die evangelie nie. Wanneer vroue Jesus se graf besoek na sy dood, word hulle begroet deur twee manne wat vir hulle vra: Waarom soek julle die Lewende by die dooies? Hulle vervolg dan met die boodskap: Hy is nie hier nie. Hy is uit die dood opgewek. Ons wat glo dat ons saam met Jesus opgewek sal word, kan nie by ŉ graf bly stilstaan nie. Die rede waarom grafte wel ŉ beskeie rol speel in die Ou Testament, het waarskynlik daarmee te make dat iemand onteer word indien die persoon nie ŉ behoorlike begrafnis kry nie. Ons lees in hierdie verband oor Saul se lot in 1 Samuel 31: 8-13 en 2 Samuel 21: 1-14. Die praktyk van steniging werp verder lig op die saak. Steniging was die normale strafvorm waarmee die doodstraf destyds voltrek is. Dat steniging as ŉ gemeenskapstraf verstaan is, kom daarin tot uitdrukking dat die gemeenskap self aan die voltrekking van die straf deel gehad het (Lev 24: 14, 23; Num 15: 35; Deut 21: 21; 22: 21). Die getuies in die saak het die eerste klippe gegooi, en die steniging is volgehou tot die skuldige gesterf het. Die feit dat die skuldige buite die stad gestenig is (1 Kon 21: 10, 13; Lev 24: 14; Num 15: 36), dui aan dat hy of sy ook nie ŉ graf binne die gemeenskap gekry het nie en dat daar geoordeel is dat die persoon ook na die dood van die gemeenskap uitgesluit sal wees. Die afgeleë stenegraf van die oortreder beskerm die gemeenskap teen die onheil van die oortreding. Dit was die plig van die oudste seun om toe te sien dat sy ouers begrawe word. Op hierdie manier moes die ouers se eer beskerm word. Nadenke oor die graf - Dr Gafie van Wyk
Page 2 and 3:
Redaksie Dr Daan van Wyk (jr) (voor
Page 4 and 5:
Voorwoord iii i Die Nederduitsch He
Page 6 and 7:
Redaksioneel v Die tydskrif word ve
Page 8 and 9:
vii Geen briefwisseling en kommenta
Page 10 and 11:
2 Die intensie met die verdediging
Page 12 and 13:
4 2. Na Christus se opstanding het
Page 14 and 15:
6 Die opgewekte liggaam van Christu
Page 16:
Woordelys 8 Syn: lewe, bestaan, dit
Page 19 and 20:
11 Miskien is een van ons hedendaag
Page 21 and 22:
13 eerder as om refl ekterend meest
Page 23 and 24:
15 begins to illuminate only if not
Page 25 and 26:
17 restourasie en herskepping: In C
Page 27 and 28:
19 wat in en deur Jesus Christus, d
Page 29 and 30:
21 In Boek III, Hoofstuk XXI (2010:
Page 31 and 32:
23 almal in die hemel en op die aar
Page 33 and 34:
SLOT 25 “Om God te ken, is nie de
Page 35 and 36:
27 • Kähler, M 1964. The so-call
Page 37 and 38:
’n Lied wat oor duisende jare ges
Page 39 and 40: INLEIDEND 31 Die opstanding van Jes
Page 41 and 42: 33 kritieke en radikale gebeurtenis
Page 43 and 44: 35 artikel 38 soos by die Apostolie
Page 45 and 46: 37 uitverkiesing nie behandel word
Page 47: • • • • • • • • •
Page 50 and 51: 42 te maak en hulle te leer. Die vi
Page 52: 44 opstanding van Jesus Christus ui
Page 55 and 56: 47 Vir die dialektiese teologie gaa
Page 57 and 58: 49 in 1952, het hy gedien as buiten
Page 59 and 60: 51 geloofsdokumente van die Ou Test
Page 61 and 62: 53 van die wederkoms, ’n radikaal
Page 63 and 64: 55 soos Hy werklik is (1 Joh. 3: 2/
Page 65 and 66: 57 Skepper en skepsel, en aan die a
Page 67 and 68: Literatuurlys • • 59 Beukes, J,
Page 69: Endnotas 61 1 Konformerend aan die
Page 72 and 73: 64 Bybel te vinde is, maar die ontd
Page 74 and 75: H. Pinkster • 66 Pinkster, of die
Page 76 and 77: Die eerste Sondag van Advent 68 Die
Page 78 and 79: 70 liefde anders as die distributie
Page 80 and 81: 72 Die noue band wat tussen Palmson
Page 82 and 83: 74 Wat egter ook in gedagte gehou m
Page 84 and 85: 76 In die Lutherse kerk word op hie
Page 86 and 87: Webblaaie 78 http://www.Kirchliches
Page 88 and 89: 80 In Handelinge 20: 8 vra Paulus a
Page 92 and 93: 84 Dit gaan nie hier om enige waard
show all

Tydskrif vir Hervormde Teologie, Jaargang 1, nommer ... - Wie is ons?

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?