TRENDS IN SLIBONTWATERING - Stowa

STOWA 2012-46 TRENDS IN SLIBONTWATERING
Tenslotte laat het onderzoek zien dat de invoering van verdergaande stikstofverwijdering bij
een flink aantal locaties bleek samen te vallen met een verslechtering van het ontwateringsresultaat.
Dit leidde meestal tot een lagere droge stofgehalte van de slibkoek (0,5­1,5 %punt).
Het effect op het polymeerverbruik beperkt zich meestal tot maximaal 10%.
5.1.2 trends in proceskeuzes
In de afgelopen tien jaar zijn er weinig veranderingen te zien in de keuzes voor ontwateringsmethoden.
De relatieve marktaandelen van de verschillende methoden van ontwatering blijven
min of meer gelijk. Bij geen van de methoden is er sprake van een sterke afname van het
droge stof gehalte van de slibkoek. Wel is er bij alle methoden vanaf 2007 een toename van
het polymeer gebruik.
Vanaf 2008 is er een lichte toename te zien van het slibvolume dat vergist is voor ontwatering.
Van 2008 tot en met 2010 neemt het aandeel vergist slib toe van 57% tot 62%. Deze toename
wordt vooral veroorzaakt door een toename van de verwerking van extern slib op centrale
ontwateringslocaties. Er is geen groot verschil te zien in de ontwaterbaarheid van slib bij locaties
die gegist slib verwerken en locaties die ongegist slib verwerken. Bij beide type locaties is
er sprake van een toename van het polymeerverbruik rond 2007.
De CBS gegevens die gebruikt zijn voor dit onderzoek laten zien dat vanaf 2006 het slibvolume
afkomstig van volledige biologische fosfaatverwijdering iets afneemt. In 2007 en 2008
is er wel sprake van een forse toename van rioolwaterzuiveringen dat deels biologische fosfaatverwijdering
en deels chemische fosfaatverwijdering toepast. Het aandeel slib van deze
zuiveringen neemt in korte tijd toe van 20% in 2006 tot 50% in 2010. Deze verandering gaat
ten koste van rioolwaterzuiveringen die volledig chemisch defosfateren. Deze forse verandering
kan een verklaring geven voor het landelijke beeld dat er meer polymeer nodig is voor
de ontwatering van het slib. Niettemin laat het onderzoek zien dat er ook bij zuiveringen
met chemische fosfaatverwijdering een toename van het polymeerverbruik is te constateren.
Dit laat zien dat ook andere invloeden van belang zijn.
In de periode van 2003 – 2006 blijken volgens data van het CBS veel zuiveringen te zijn uitgerust
met aanvullende stikstofverwijdering, meestal een vorm van denitrificatie. Deze maatregelen
leidden bij een groot aantal locaties tot slechtere ontwateringslocaties. Deze maatregelen
werden dus enkele jaren voorafgaand aan de sterkste stijging van het polymeerverbruik
ingevoerd. Toch kunnen deze maatregelen invloed gehad hebben op de latere toename doordat
men soms pas na 1­2 jaar lijkt te reageren op de verandering door een keuze voor een
ander polymeer. Dit polymeer herstelt dan weer het ontwateringsresultaat, maar vaak wel ten
koste van een hoger verbruik.
5.1.3 trends in de bedrijfsvoering
Het onderzoek laat zien dat er in de bedrijfsvoering van de slibontwatering nauwelijks
nieuwe kennis is of technieken zijn geïntroduceerd. Doorgevoerde verbeteringen betreffen
vooral optimalisaties van bestaande machines of bijvoorbeeld het zorgen voor meer stabiliteit
in bedrijfsvoering. Nieuwe vormen van procesregeling of methoden voor de karakterisering
van de ontwaterbaarheid van slib worden nauwelijks toegepast. Ook is weinig kennis beschikbaar
over het gebruikte polymeer, de benodigde rijpingstijd en de relatie met de eigenschappen
van het te ontwateren slib.
69