DOU-Ensikliek-Ecclesia de Eucharistia.vp - Die Oratorium
DOU-Ensikliek-Ecclesia de Eucharistia.vp - Die Oratorium
DOU-Ensikliek-Ecclesia de Eucharistia.vp - Die Oratorium
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
30<br />
<strong>Die</strong> sentrale plek van die Eucharistie in die lewe en amp van die priesters<br />
kom ook voort uit die feit dat die Eucharistie die mid<strong>de</strong>lpunt vorm van die<br />
pastorale promosie van priesterroepinge. Juis in die Eucharistie word die<br />
gebed om roepinge die nouste verbind met die gebed van Christus, die<br />
Ewige Hoëpriester. Maar tegelykertyd gee die aandagtige sorg wat<br />
priesters aan hul Eucharistiese bediening gee, saam met die bewuste<br />
aktiewe en vrugbare <strong>de</strong>elname van die gelowiges aan die Eucharistie, ‘n<br />
kragtige voorbeeld en aanmoediging aan jongmanne om die roepstem<br />
van God in hul eie lewens te beantwoord. God maak dikwels gebruik van<br />
die voorbeeld van ywerige her<strong>de</strong>rlike lief<strong>de</strong> van ‘n priester om in die hart<br />
van ‘n jongman die saad van ‘n priesterroeping te saai en tot volle wasdom<br />
te bring.<br />
32. Dit alles laat ‘n mens sien hoe verdrietig en ver van normaal die situasie<br />
is van ‘n Christelike gemeenskap wat, ondanks die feit dat daar genoeg<br />
gelowiges is om ‘n gemeente te vorm, geen priester het om dié parogie te<br />
lei nie. Parogies is gemeenskappe van gedooptes wat hul i<strong>de</strong>ntiteit<br />
bowenal uitdruk en bevestig <strong>de</strong>ur die viering van die Eucharistiese Offer.<br />
Maar dit vereis die aanwesigheid van ‘n priester, wat alleen oor die<br />
vermoë beskik om die Eucharistie in persona Christi op te dra. Wanneer ‘n<br />
gemeenskap son<strong>de</strong>r ‘n priester sit, soek ‘n mens tereg, op allerlei maniere,<br />
‘n oplossing vir dié situasie, sodat die gemeente se Sondagvieringe kan<br />
voortgaan. Hier dink ‘n mens met lof aan dié religeuse en leke wat <strong>de</strong>ur hul<br />
gebedsleiding hul broers en susters bystaan om die gemeenskaplike<br />
priesterskap van alle gelowiges, wat gebaseer is op die gena<strong>de</strong> van die<br />
Doopsakrament, uit te leef. ‘n Mens moet sulke oplossings egter altyd as<br />
ty<strong>de</strong>lik van aard beskou, terwyl die betrokke parogie op ‘n priester wag.<br />
<strong>Die</strong> sakramentele onvolledigheid van hierdie vieringe moet veral die hele<br />
gemeenskap daartoe aanspoor om vuriglik te bid dat die Here arbei<strong>de</strong>rs<br />
sal stuur om sy oes te in (vgl. Matt. 9:38). Dit moet ook ‘n aansporing vir ‘n<br />
gemeenskap wees om alle an<strong>de</strong>r elemente wat priesterroepinge sal<br />
aanmoedig te gebruik, son<strong>de</strong>r om in die verleiding te verval om<br />
kitsoplossings te probeer soek wat afbreuk sal doen aan die morele<br />
kriteria en gehalte van opleiding vir voorgenome kandidate tot die<br />
priesterskap.<br />
33. Wanneer daar as gevolg van die tekort aan priesters aan<br />
nie-gewy<strong>de</strong> gelowiges ‘n <strong>de</strong>el van die sielesorg in ‘n parogie toevertrou<br />
word, moet hulle altyd die woor<strong>de</strong> van die Twee<strong>de</strong> Vatikaanse Konsilie in