DOU-Ensikliek-Ecclesia de Eucharistia.vp - Die Oratorium

45
vier, te onderstreep en te beklemtoon. Stap vir stap het daar deur die
eeue ‘n raamwerk van voorskrifte en reëls ontwikkel wat betrekking het op
die Eucharistiese Liturgie. Hierdie reëls neem die verskillende wettige
Kerklike tradisies in ag. Op dieselfde wyse het die Kerk ‘n ryk erfenis van
kuns rondom die Eucharistiese Liturgie ontwikkel. Argitektuur,
beeldhoukuns, skilderkuns en musiek het, geraak deur hierdie Christelike
Geheimenis, in die Eucharistie ‘n direkte en indirekte bron van inspirasie
gevind.
Die boukuns/argitektuur was byvoorbeeld getuie van die oorgang – toe
die historiese situasie dit moontlik gemaak het – van die eerste plekke waar
die Eucharistie in die domus (huise) van Christelike families gevier is tot die
plegtige basilieke van die vroeë eeue, tot die indrukwekkende katedrale
van die Middeleeue en tot die kerke, groot en klein, wat geleidelik regoor
die wêreld gebou is. Die ontwerp van die altare en tabernakels in die
kerkinterieurs was dikwels nie bloot as gevolg van kunssinnige inspirasie nie
maar deur ‘n helder begrip van die Geheimenis wat daar gevier word.
Dieselfde sou ‘n mens van gewyde musiek kon sê – hier hoef ‘n mens maar
net aan die geïnspireerde Gregoriaanse melodieë te dink en die magdom
groot komponiste wat probeer het om reg te laat geskied aan die
liturgiese tekste van die Heilige Mis. En sien ‘n mens nie op die gebied van
Kerklike voorwerpe en liturgiese gewade ‘n geweldige hoeveelheid
kunstige werke nie, vanaf die produkte van ‘n goeie vakman tot ware
kunswerke?
Dit is inderdaad so dat net soos die Eucharstie vorm gee aan die Kerk en
spiritualiteit, die Eucharistie ook ‘n kragtige invloed uitoefen op die gebied
van ‘kultuur’, veral op estetiese vlak.
50. In hul aanbidding van hierdie grootse Geheimenis het daar op rituele
en estetiese vlak nog altyd ‘n tipe gesonde ‘wedywering’ bestaan tussen
die Christene van die Weste en van die Ooste. Hoe sou ons die Here nie
dankbaar kan wees nie vir die besonderse bydrae tot die Christelike kuns
wat die Grieks-Bisantynse tradisie en Slawoniese kulture op die gebied
van die bou- en skilderkuns gelewer het? In die Ooste het die gewyde kuns
‘n opmerklike sterk gevoel vir die Geheimenis behou. Hier het kunstenaars
die gewyde kunswerke wat hulle geskep het nie as ‘n uitdrukking van hul
eie talente gesien nie maar as ‘n geloofsdiens. Die gewyde kuns van
hierdie mense lewer dan ook bewys dat dit vir hulle nie om blote tegniese