Milieuhandhavingsrapport 2010 (5,1 MB) - Lne.be

Controles meetnetten rond stortplaatsen
Stortplaatsen kunnen, afhankelijk van hun ligging (hydrogeologie),
grootte en inhoud een risico inhouden voor
het in de omgeving aanwezige grondwater. Daarom zijn
er in de Vlarem-reglementering specifieke voorwaarden
ingeschreven om het grondwater te beschermen.
In eerste lijn wordt de bescherming uitgevoerd door de
constructie van de stortplaats zelf, bv. de aanwezigheid
van een percolaatdrainagesysteem, een afsluitlaag (geologische
barrière) en kunstmatige barrière (folie). De correcte
werking van deze beschermingsmiddelen wordt in
2e lijn gecontroleerd door een grondwatermeetnet. Voor
elke watervoerende laag die door de stortplaats kan worden
beïnvloed, moeten minimum 3 peilputten worden
aangelegd. Minstens 1 daarvan moet gelegen zijn langs
de zijde waar het grondwater het gebied van de stortplaats
instroomt en 2 langs de zijde waar het grondwater
het gebied van de groeve uitstroomt. Deze peilputten
moeten jaarlijks gemonitord op grondwaterpeil
en –kwaliteit worden. De nazorg bedraagt
standaard 30 jaar. Van de monitoring
en de vastgestelde trends moet jaarlijks
door de exploitant een rapport
worden opgesteld en bezorgd aan
MI en OVAM.
In het kader van dit project
zijn de afgelopen 2 jaar 20
stortplaatsen gecontroleerd,
waarvan de ene helft enkel
administratief en de andere
helft zowel administratief als
op het terrein. Bij de administratieve
controles werden de vergunningstoestand
van de stortplaats en
de administratieve gegevens van het
meetnet gecontroleerd, nl. de liggingsplannen,
putfiches, testpompingen, nivellering, meetfrequentie
en jaarlijkse rapportering. Bij de terreincontrole
werd de effectieve ligging van het meetnet op het terrein
gecontroleerd (staat, onderhoud, bereikbaarheid,…) en
de overeenstemming met de aanwezige administratieve
gegevens.
Bij 12 van de 20 gecontroleerde stortplaatsen werden tekortkomingen
m.b.t. het grondwatermeetnet vastgesteld
en een aanmaning opgesteld. Wat betreft de administratieve
verplichtingen kan worden gesteld dat exploitanten
vaak niet op de hoogte zijn van de specifieke sectorale
verplichtingen. Op stortplaatsen lopen er vaak ook een
of meerdere bodemonderzoeken (oriënterend of beschrijvend).
Men gaat er dan soms verkeerdelijk van uit
dat wanneer men aan de monitoring daarin omschreven
74 - Milieuhandhavingsrapport 2010 van de afdeling Milieu-inspectie
voldoet (volgens het bodemdecreet & Vlarebo), men ook
automatisch voldoet aan de Vlarem-verplichtingen terzake.
De jaarlijkse rapportering bevat dan ook niet altijd
de noodzakelijke gegevens (parameters, evoluties,…) of
ontbreekt zelfs in sommige gevallen.
Bij de terreincontroles blijkt vaak een gebrekkige aandacht
voor het onderhoud van de peilputten. De peilbuizen
worden onvoldoende afgeschermd (ontbreken van
een goede stevige beschermkoker met slot) of geïdentificeerd
(label). Dit heeft tot gevolg dat de peilputten worden
beschadigd, dichtslibben en soms zelfs op termijn
niet meer worden teruggevonden door gebrekkige nivellering.
Een dergelijke ‘verloren’ peilput vormt echter wel
een ernstig risico voor grondwaterverontreiniging, aangezien
de peilbuis een rechtstreeks contact vormt tussen
het maaiveld en de onderliggende watervoerende laag of
lagen. Bemonstering uit een defecte peilput is ook
niet representatief voor de watervoerende
laag en geeft aldus een vertekend beeld
van de realiteit in de rapportering.
Het is dan ook essentieel dat elke
wijziging aan het meetnet door
de exploitant correct wordt bijgehouden
en dat defecte peilputten
worden opgevuld. Dit is
echter vaak niet het geval: als
men de peilputten niet meer
vindt, wordt gewoon elders opnieuw
geboord. In verschillende
gevallen werd vastgesteld dat
materiaal voor de bemonstering
van grondwater (darmen, pompen)
niet werd verwijderd uit de peilputten,
wat een bijkomend risico voor contaminatie
inhoudt. In een enkel geval werd
vastgesteld dat de aanwezige inrichting voor het
wegpompen van regenwater uit het stortvak zover was
ingegraven in de bodem van de stortplaats dat de hele
hydrogeologische barrière en dus de onderste beschermlaag
van de stortplaats werd doorbroken.
MI bezorgde al haar bevindingen aan OVAM, dat in de
sectorale voorwaarden is aangeduid als instantie die
richtlijnen moet geven voor de aanleg van de meetnetten.
Hierbij gaf MI ook de inhoud van de aanmaningen
door aan OVAM zodat zij zowel de bepalingen van Vlarebo
als Vlarem accurater kan opvolgen.