Milieuhandhavingsrapport 2010 (5,1 MB) - Lne.be

Seveso II-inspectieprogramma
Opmaak van het inspectieprogramma
Jaarlijks stellen de Seveso-inspecteurs van beide bevoegde
inspectiediensten in onderling overleg een ontwerpinspectieprogramma
op voor het volgende werkjaar. Daarbij
leggen ze het doel en de reikwijdte van de inspecties
vast en bepalen ze welke inspectiedienst ingezet wordt.
Zowel gezamenlijke inspecties als controles door één inspectiedienst
zijn mogelijk.
Het is van groot belang dat het doel en de reikwijdte
van de inspecties goed worden vastgelegd. De inspecties
moeten immers door onderzoek van de bedrijfsinterne
systemen een totaalbeeld geven van de risico’s van de
bedrijfsactiviteiten en de beheersing ervan. Met de beschikbare
inspectiecapaciteit is het echter niet mogelijk
per inspectie voldoende tijd te voorzien om alle bedrijfsinterne
systemen te onderzoeken en dat totaalbeeld te
verkrijgen. Daarom worden voor elke inspectie
doel en reikwijdte vastgelegd en wordt een
deelaspect gecontroleerd. In de loop
der jaren wordt door de uitvoering
van de jaarprogramma’s het totaalbeeld
verkregen.
Het inspectieprogrammasysteem
gaat uit van ‘inspectiedomeinen’,
de verschillende
technische, organisatorische
en bedrijfskundige systemen
die moeten worden onderzocht
en die toelaten om per bedrijf de
aspecten die belangrijk zijn voor
de preventie van zware ongevallen
gestructureerd in kaart te brengen:
Sevesostatus/initiële inspectie, procesinstallatie,
operationeel personeel, gevaarlijk
werk, noodplanning, ongevallen en incidenten en
preventiebeleid zware ongevallen. Inspectiedomeinen
kunnen opgesplitst worden in functie van de bedrijfsstructuur
(productie-eenheden, verantwoordelijke afdelingen,
…).
De inspectiediensten bepaalden de verschillende inspectiedomeinen
voor de bedrijven en in functie daarvan legden
ze het inspectieprogramma vast voor 2010.
Voor de verschillende inspectiedomeinen staan verschillende
inspectiemethoden ter beschikking. De inspectieinstrumenten
“nieuwe stijl” worden sinds 2008 afgestemd
op de inspectiedomeinen. In 2010 waren, naast
de oudere checklists die vooral standaardinstallaties betreffen,
volgende inspectie-instrumenten (in testversie)
beschikbaar: Magazijnopslag (inspectiedomein procesinstallaties),
Preventieve actieve maatregelen (inspectie-
78 - Milieuhandhavingsrapport 2010 van de afdeling Milieu-inspectie
domein procesinstallaties), Procesveiligheidsdocumentatie
(inspectiedomein procesinstallaties), Ontwerpen
en wijzigen van procesinstallaties (inspectiedomein procesinstallaties),
Onderzoek van ongevallen en incidenten
(inspectiedomein ongevallen en incidenten), Atmosferische
bovengrondse opslagtanks (inspectiedomein
procesinstallaties), Inspectie en onderhoud (inspectiedomein
procesinstallaties), Noodplanning (inspectiedomein
noodplanning). De inspectiediensten werkten ook
aan andere inspectie-instrumenten. De werkwijze werd
in de loop van 2010 aangepast waardoor de inspectieinstrumenten
nu eerst in discussieversie verschijnen. Na
een inspraakperiode wordt de eerste versie gepubliceerd
en in gebruik genomen.
Bij het vastleggen van het inspectieprogramma per bedrijf
houden de inspecteurs rekening met de beschikbare
gegevens: vergunningen, kennisgeving, veiligheidsrapporten,
gegevens uit eerdere inspecties, milieu- en veiligheidstechnische
voorgeschiedenis, belangrijke
wijzigingen, voorvallen in het betrokken
bedrijf of in vergelijkbare bedrijven. Ze
waken erover dat de verschillende
bedrijfsinterne systemen aan bod
komen (technisch, organisatorisch,
beheer). Daarbij besteden
ze bijzondere aandacht aan de
installaties met het grootste
risico, aan de systemen die
ontoereikend of onvoldoende
performant zijn en aan de verantwoordelijkheidszin
van de
bedrijfsleiding.
Een belangrijk kenmerk van het
inspectieprogramma is het dynamische
karakter ervan: als de actualiteit
dat vereist (wijzigingen, voorvallen,
nieuwe inzichten, …) wordt het programma
aangepast.
Uitvoering van het inspectieprogramma
In 2010 voerden de veertien toezichthouders van de
dienst Toezicht zwarerisicobedrijven 355 inspecties uit
in 242 bedrijven, het merendeel daarvan samen met de
federale collega’s van de Afdeling van het toezicht op de
chemische risico’s.
Meer concreet betekenen die cijfers dat MI in 2010 bij 74
% van de bekende lagedrempelinrichtingen en bij 88 %
van de bekende hogedrempelinrichtingen een deelaspect
van de veiligheidsproblematiek onderzocht.
Bij het aantal inspecties moet een aantal kanttekeningen
worden geplaatst. Eén inspectie kan meerdere inspectiedomeinen
of inspectiemethoden omvatten. Zo kan