Milieuhandhavingsrapport 2010 (5,1 MB) - Lne.be

92
behandeling in een zure wasser en vervolgens een nabehandeling
in een aangepaste houtschorsbiofilter. De lucht
van de hallen werd behandeld in een drietrapsgaswasser
en vervolgens geloosd in de atmosfeer via de reeds aanwezige
60 meter hoge schoorsteen. De aanpassing van
de leidingen van het ventilatiesysteem zorgde ervoor dat
de meest geurbeladen lucht apart en efficiënter behandeld
kon worden. Ondertussen werden ook de betrokken
gemeentebesturen en de buurtbewoners op de hoogte
gebracht van deze aanpassingswerken.
Na de sanering stelde MI in de woonwijken vast dat er
nog steeds geur kon waargenomen worden, maar dat de
intensiteit ervan aanzienlijk verminderd was.
In juni 2008 stelde het bedrijf een evaluatie-onderzoek
voor, opgemaakt door een erkend deskundige. Dit onderzoek
kwam tot het besluit dat er, ten gevolge van restgeuremissies
via de schoorsteen, in de woonwijken
nog slechts een kleine zone zou zijn waar de
vooropgestelde streefwaarde voor de
geurimmissie zou worden overschreden.
De biofilter zou geen aanleiding
geven tot geurhinder in de
nabijgelegen woonwijken. Sinds
de afronding van de sanering is
het aantal klachten aanzienlijk
verminderd maar nog niet helemaal
weggewerkt.
MI besloot dan ook om in 2009
zelf een na-evaluatie uit te voeren
met als doel de invloed van
de resterende geuremissies op de
omgeving te bepalen en de aanvaardbaarheid
van deze emissies te beoordelen.
VITO kreeg dit evaluatie-onderzoek
toevertrouwd werd - net als het oorspronkelijke
onderzoek van 2003-2004 – en moest dezelfde onderzoeksmethodiek
toepassen als in het eerste onderzoek.
De periode van uitvoering liep van juli 2009 tot december
2009. Het eindrapport was beschikbaar in juni 2010.
Uit de resultaten van de geurdagboeken, de snuffelploegmetingen,
de emissiemetingen en de verspreidingsberekeningen
bleek dat door het doorvoeren van de bijkomende
maatregelen de geurimpact van het mestcomposteerbedrijf
sterk gereduceerd was ten opzichte van 2003-2004.
De waarnemingspercentages, hinderpercentages en
stankhinderindices opgetekend in de geurdagboeken waren
lager dan in de vorige periode. Op basis van de snuffelploegmetingen
en de emissiemetingen werden t.o.v.
2003-2004 geurreducties van respectievelijk 71,5 % en
83,4 % berekend. Uit de resultaten van de verspreidingsberekeningen
blijkt dat wanneer de emissies beperkt kun-
- Milieuhandhavingsrapport 2010 van de afdeling Milieu-inspectie
nen worden, geen onaanvaardbare hinder meer optreedt
voor de omwonenden. Het optreden van verhoogde geuremissies
ter hoogte van de schoorsteen kan echter nog
wel aanleiding geven tot onaanvaardbare hinder in de
meest nabijgelegen woonwijk.
Voor het groencomposteerbedrijf was de toestand onveranderd
ten opzichte van 2003-2004.
De conclusie van het onderzoek was dan ook dat voor
de beperking van de geurimpact op de omgeving het
noodzakelijk is dat verhoogde geuremissies door het
mestcomposteerbedrijf ten allen tijde vermeden worden,
dit door een strikte opvolging van zowel de procesvoering
als van de werking van de zuiveringsinstallaties.
Een blijvende nauwgezette controle en registratie van de
belangrijkste parameters van de zuiveringsinstallaties is
hierbij noodzakelijk.
De resultaten van dit evaluatie-onderzoek
werden toegelicht op een vergadering
waaraan ook vertegenwoordigers van
de drie betrokken gemeentebesturen
deelnamen.
In het kader van de aanbevelingen
van het onderzoek gaf MI
aan het mestcomposteerbedrijf
de raad om de procesvoering
en de zuiveringsinstallaties
strikt op te volgen en hierover
een logboek bij te houden. Aanvullend
werd gevraagd om MI en
de betrokken gemeentebesturen
vooraf op de hoogte te brengen van
geplande onderhoudswerkzaamheden
die mogelijk geurhinder tot gevolg hebben,
en om eventuele calamiteiten onmiddellijk te
melden. MI heeft vastgesteld dat het bedrijf de raadgeving
opvolgt.
Deze casus toont aan dat geurhinder een complex gegeven
is en dat de handhaving van deze problematiek om
voortdurende aandacht vraagt en verschillende jaren in
beslag kan nemen. In dit kader vormt het instrument
van het geuronderzoek zoals MI het toepast een garantie
dat de geurbronnen, de geuremissies en de impact
op de omgeving op een objectieve en wetenschappelijk
onderbouwde manier in kaart worden gebracht. Deze
objectieve benadering laat MI vervolgens toe om met de
nodige kennis van zaken handhavend op te treden tegen
bedrijven die geurhinder veroorzaken.