Klik hier voor het boek in PDF formaat

Zijnder Hoch., mit nichten averst um zijn eijgen saecken, nae Luxenburg vertrocken.
Die oersaeck van dusse des hertogen ordonantie geboerde hem oeck neet toe seggen.
Hijrup hadde Zijn Gen. dickmael an Zijn Hoch. geschreven, oeck gesunden zijnen
stalmester, dan nichts weder guede woerden erlangen moegen, seggende hij hadde
die middel niet. Dan hadde toe letst Zijn Gen. geordineert weder in sijn
gouvernement toe trecken, twelck Sijn Gen. geweigert hadde te doene sonder die
middelen bij hem versocht geobtineert te hebben; seggende dat zijn presentie sonder
middelen meer schaede solde doen als vordel.
Daerup Zijn Hoch. hem tho lest expresse belastet als zijn superieur ende bij
ungenade des coeninx weder int gouvernement toe trecken, protesterende van die
inconvenienten die bij faulte van dien solden moegen gebueren. Sijn Gen. averst
hadde hingegen geprotestiert, dan nochtans effens [175v] wetende dat Zijn Hoch.
sijn oeverste weere, wasz hij gehoirsam gewest und hadde sich in ses daegen, jae, als
Zijn Hoch. idt am weinichste vermoedede, sich uuth Luxenburg bisz gehn Anholt
getransportiert, jedoch all te bevoerens den gantsen staet an Zijne Matt
oevergeschreven, oeck an andere hern van den Raedt van Spangien. Hadde daer te
boeven den capitein Frias affgeveerdiget. Insgelijcken hadde Sijn Hoch. oeck een
capitein an Sijne Matt gesunden.
In summa, die saecken stunden alsoe dat jegenwoerdelijck Sijn Gen. geen
verseeckertheit in de hant hadde die middelen van Zijn Hoch. te crijgen, dan well
guede ende heerliche beloften. Jedoch wuste nu wal dat Sijn Hoch. nu
tegenwoerdich enich middel gecreegen hadde, und twijvelde oeck neet dieselve
solden unsz helpen.
Sulx gehoirt, sachte ick tot Zijn Gen., derwijlen dat dan die heren verstunden
dat van Hoeve apparentelijck geen hulp te verwachten ende nochtans ommoegelijck
dat die saecken in jegenwoerdigen stant kunden verblijven, vermits in voelen
dorperen die lande bisz tot vijff ofte ses hundert grasen ungebruicket bleven
beliggen, soe must men nochtans up eenen andern voet bedacht zijn.
Sijn Gen. antwoerdede: sunder volck kunde men Stat und Lande neet bewaeren.
Volck hebbende musten sie eeten. Sulx hoer te geven was die macht bij uns niet,
daromme muste idt van den Koeninck koemen. Ick sachte wijders sulx waer te zijne,
dan watt raedt hyr en tusschen?
Darup Zijn Gen. seede: wij solden up middel gedencken, soe wolde hij oeck
doen.
Deses hebben wij bij den samtlichen hern van Stat und Lande gerapportiert, die sich
daernae entsloeten volgenden daechs weder te willen vergaederen omme wijders te
spreecken wat Sijn Gen. voer te draegen zij.
Ick hebben eodem instanti bij Zijn Gen. oeck anmahninge gedaen um Herema
volck uuth Nijenzijll an den Dollart ende uuth Slochtern te lichten ende alhyr bij der
Stat te planten, twelck Zijn Gen. geaccordiert.
[176] [6 mei 1591]
Lunæ 6 a maij
Maendach den VI ten maij, als der her statholder die veer hern borgermestern und mij
tot sich beroepen, heft dieselve unsz angedient derwijlen an de forteresse up den
Delffzijll soe mercklijck gelegen ende wij nu tom tweden maell geseen hoe
miraculoeslijck Godt dieselve bewaert hadde, namptlich als men sie vermeende te
269