De Kefas van Paulus is Kaifas – Auteur van 1Petrus ... - JesusKing.info

‘Kajafas’ – ‘als bevallig’ –, wordt er gedacht, maar het is niet zeker, dat deze inscripties de aramese
oorsprong zijn van de naam van de hogepriester Jozef Kaifas.
Een andere mogelijkheid is echter dat het andersom was: dat de inscripties op de beenderkistjes
niet de oorspronkelijke aramese naam waren, maar alleen maar een terug-transliteratie waren van de
griekse naam Kajafas/Kaifas naar hebreeuwse letters, net zoals de hebreeuwse letters sp(k = k’ps
op het Dode Zee perkament. Deze terug-transliteratie op de beenderkistjes kan zijn gedaan door een
eerste-eeuwse persoon of zelfs door een modernere persoon die dacht dat Kaifas ‘als bevallig’
betekende, aangezien de autenticiteit van de inscripties nog steeds wordt betwist 54 . Zo’n persoon,
die de griekse naam van Jozef Kaifas in hebreeuwse letters op de beenderkistjes wilde schrijven,
zou hebben moeten kiezen tussen de kaf en de qof. En de reden om de qof te kiezen kan geweest
zijn dat in het moderne Hebreeuws een buitenlands woord met een k-klank, zoals Kaifas, naar
hebreeuwse letters wordt getranslitereerd met een qof, bijvoorbeeld: het woord ‘koffie’ wordt
getranslitereerd met hpq qof-pe-heh = qph. 55 Maar de auteur van het autentieke medische document
op het Dode Zee-perkament koos de kaf.
Een andere overweging is dat de inscripties op de beenderkistjes, als ze autentiek zijn, in plaats
van de hogepriester Jozef, ook, of zelfs nog waarschijnlijker, een andere Jozef kunnen hebben
aangeduid, aangezien de hogepriester Jozef geen zoon van Kaifas was, maar alleen de bijnaam
Kaifas had. En het is niet waarschijnlijk dat de beenderkistjes toebehoorden aan een Jozef die een
zoon van de hogepriester Jozef Kaifas was, want een Jood was niet geneigd zijn zoon zijn eigen
naam te geven (Jozef zoon van Jozef), maar eerder de naam van zijn eigen vader. 56 Een
mogelijkheid is dat de ‘Jozef zoon van Qeypha’ een zoon van de hogepriester Elioneaus was, 57 die
regeerde van 43 tot 47 AD op zijn hoogst. In de Mishnah wordt deze hogepriester Elioneaus de
hebreeuwse titel Pyyqh = hqyyp gegeven, 58 wat door Allegro is gevocaliseerd als haqqayyāph en
geïnterpreteerd als de combinatie van het hebreeuwse lidwoord (ha-) en een hebreeuwse
transliteratie qayy e phā van het arabische ‘prognosegever’. 59 Dus de titel Kaifas werd waarschijnlijk
hergebruikt voor deze nieuwe hogepriester Elioneaus, één van Jozef Kaifas’ latere opvolgers, en de
beenderkistinscriptie )pq = qp’ kan slechts een andere willekeurige hebreeuwse transliteratie van
deze titel geweest zijn. Zo kan de beenderkist hebben behoord aan een Jozef, zoon van Elioneaus,
en niet aan Jozef Kaifas. Een andere mogelijkheid is dat de ‘Jozef zoon van Qeypha’ een zoon was
van een person met de eigennaam Qeypha (hoewel er twijfel is of deze eigennaam bestond) of zelfs
de zoon van een persoon met de eigennaam of bijnaam Qopha (als de geschreven jod/waw feitelijk
een waw is). Dus om verschillende redenen kan het niet worden geverifiëerd dat de inscriptie met
de qof feitelijk de hogepriester Jozef Kaifas aanduidde.
Samenvatttend zijn er minstens twee argumenten waarom de inscripties met qof niet gebruikt
kan worden als bewijs dat Paulus’ Kefas niet de ‘rots’ (met kaf) van het hogepriesterschap, Jozef
Kajafas, zou kunnen zijn: 1) de inscripties duiden niet noodzakelijkerwijs de persoon van de
hogepriester Jozef Kaifas aan 2) de inscripties zijn niet noodzakelijkerwijs de oorsprong van de
griekse naam Kaifa(s) – ze zouden niets meer dan een (willekeurige) hebreeuwse transliteratie van
het arabische qā’if un of van het griekse Kajafas kunnen zijn – en 3) de inscripties kunnen niet
autentiek zijn.
11
54 C. CLAUSEN (Universiteit van München), Caiaphas in Context, Expository Times 117, 7, p. 297-298
55 A. GEBHARD, Melet, Muiderberg 1979, p. 24
56 De naam Annas, zoon van Annas, is een uitzondering voor de vijfde zoon die hogepriester werd na zijn vader
Annas.
57 Jos, J.Oudh. 20,1,3
58 M.Para 3,5
59 J.M. ALLEGRO, The Dead Sea Scrolls, p. 236-37