De Kefas van Paulus is Kaifas – Auteur van 1Petrus ... - JesusKing.info

Wat betreft het gebruik van het Oude Testament onderscheidt 1Petrus zich van de overige
nieuwtestamentische brieven, vooral als men het aantal citaten en zinspelingen vergelijkt met de lengte
van de brief. 1Petrus bevat per teksteenheid ongeveer hetzelfde aantal verwijzingen naar het Oude
Testament als Hebreeën. 229
De blijkbare verbindingen tussen de Hebreeënbrief en 1Petrus zijn ook terug te vinden in recent
onderzoek. 230 Guthrie zegt dat 1Petrus het geschrift is dat ‘er blijk van geeft uitgebreide woordelijke
en conceptuele parallelen te hebben met Hebreeën’, en ‘zowel het aantal woordelijke parallelen als
de diepte van hun theologische overeenkomsten lijken op bepaalde punten indrukwekkend en
suggereren een vorm van literair verbinding, hoewel de aard van de verbinding waarschijnlijk
buiten het bereik van modern onderzoek is.” 231 Dus is het zeker niet buiten de redelijkheid om te
suggereren dat de verbinding tussen de brieven is, dat ze dezelfde auteur hadden.
Hier volgen enkele voorbeelden van parallelen die door elke lezer gevonden kunnen worden:
“genade” (‘charis’), “lijden” (‘pathema’), “glorie” (‘doxa’), en “engelen” (‘angelos’) (NA 27 ), en het
concept van redding voor iedereen, worden in beide brieven alle gebruikt binnen het bereik van drie
verzen:
1Petrus
Naar deze zaligheid[redding] hebben gezocht en gevorst de profeten, die van de voor u bestemde genade
geprofeteerd hebben, terwijl zij naspeurden, op welke of hoedanige tijd de Geest van Christus in hen
doelde, toen Hij vooraf getuigenis gaf van al het lijden, dat over Christus zou komen, en van al de
heerlijkheid daarna.
Hun werd geopenbaard, dat zij niet zichzelf, maar u dienden met die dingen, welke u thans verkondigd
zijn …, in welke dingen zelfs engelen begeren een blik te slaan. (1Pet 1,10-12)
Hebreeën
maar wij zien Jezus, die voor een korte tijd beneden de engelen gesteld was vanwege het lijden des
doods, opdat Hij door de genade Gods voor een ieder de dood zou smaken, met heerlijkheid en eer
gekroond. (Heb 2,9)
De auteur van de brief 1Petrus spreekt net zo over engelen (1Pet 1,12 3,22) als de auteur van de
Hebreeënbrief doet (Heb 1,4-7 1,13 2.5.7.9.16 12,22 13,2), en ze hebben beide dezelfde opvatting,
namelijk dat Jezus machtiger is dan de engelen (1Pet 3,22 Heb 1,4) en dat niet “de engelen” maar
“de nakomelingen van Abraham” worden gediend met het Evangelie (1Pet 1,12 Heb 2,16).
1Petrus
die ten hemel gevaren zetelt aan Gods rechterhand, nadat engelen en machten en krachten aan Hem
onderworpen zijn. (1Pet 3,22)
Hun werd geopenbaard, dat zij niet zichzelf, maar u dienden met die dingen, welke u thans verkondigd
zijn …, in welke dingen zelfs engelen begeren een blik te slaan. (1Pet 1,10-12)
Hebreeën
NADAT GOD eertijds vele malen en op velerlei wijzen tot onze vaderen gesproken had door de profeten,
heeft Hij nu, op het einde der tijden, tot ons gesproken door de Zoon … ver verheven boven de engelen,
zoals Hij hen ook overtreft in de waardigheid die zijn deel is geworden. (Heb 1,1-4)
Want het zijn niet de engelen wier lot hij zich aantrekt, maar de nakomelingen van Abraham. (Heb
2,16)
De volgende woorden worden in beide brieven ook gebruikt in dezelfde betekenis: “besprenging”
(‘rantismos’) – dit woord komt in geen enkele andere tekst van het Nieuwe Testament voor! – en
44
229 vertaling van When it comes to the use of the OT [= Old Testament], 1Peter stands out among the NT [= New
Testament] letters, especially when one compares the number of citations and allusions to the length of the letter. 1Peter
contains about the same number of OT references per unit of text as does Hebrews. (P.H. DAVIDS, The First Epistle of
Peter, Eerdmans, Grand Rapids/Cambridge, 1990, p.24)
230 G.H. GUTHRIE, Hebrews in Its First-Century Contexts, p. 417. Guthrie verwijst naar het werk van L.D. HURST,
The Epistle to the Hebrews: Its Background of Thought, SNTSMS 65, Cambridge, 1990.
231 vertaling van “shown to have extensive verbal and conceptual parallels with Hebrews” en “both the number of
verbal parallels and their depth of theological correspondence at points seem impressive and suggest some form of
literary connection, though the nature of the connection probably is beyond the reach of modern research.” G.H.
GUTHRIE, Hebrews in Its First-Century Contexts, p. 439-440