De Kefas van Paulus is Kaifas – Auteur van 1Petrus ... - JesusKing.info

Arimathea ook dit element van het kerygma aan de apostelen hebben gerapporteerd. Hij kan de
verschijningen aan de Twaalf en de vijfhonderd ook aan zijn eigen directe leidinggevende hebben
gerapporteerd: de hogepriester Kefas. In antwoord op Jozef van Arimathea’s getuigenis kan Kefas
hem verteld hebben over Jezus’ verschijning aan hemzelf. Zo kunnen al deze drie verschijningen
aan de apostelen zijn gerapporteerd door Jozef van Arimathea, eventueel via de beambten van de
tempelgevangenis, de Elf (zie fig. 3).
4. De verschijning aan Jakobus en daarna aan alle apostelen
Het element van het kerygma dat spreekt over een verschijning aan Jakobus (“de broeder van de
Heer” Gal 1,19), moet zijn bron hebben gehad in Jakobus zelf, die zijn mede-Galileeërs zal hebben
verteld over Jezus’ verschijning aan hem. Dit kan zijn gebeurd, op zijn laatst, toen, na Jezus’
Hemelvaart, “zijn broeders” met de Galilese apostelen in het Cenakel waren (= de zaal van Jezus’
Laatste Avondmaal, Hand 1,14). De verschijning aan de Elf van de tempelgevangenis (Lucas 24)
zal ook door deze grote groep apostelen gedeeld zijn, op zijn laatst, toen de Elf en de Galilese
apostelen samen waren op de dag van Pinksteren (Hand 2,1.14).
Het is dus mogelijk dat alle informatie die de het kerygma vormde, al verzameld en bekend was
bij de apostelen op de dag van Pinksteren. Vanaf die dag kan deze informatie zijn gecategoriseerd
en in de loop van de tijd zijn gevormd tot één enkele formule, de formule van het kerygma zoals die
uiteindelijk verscheen in 1Kor 15.
Hoe Paulus het kerygma niet later dan bij zijn eerste bezoek na zijn bekering ontving
In Paulus’ brief aan de Galaten noemt hij de naam Kefas vier keer: eerst twee keer wanneer hij twee
van zijn eigen bezoeken aan Jeruzalem beschrijft, vertrekkend uit Antiochië (Gal 1,18-20 en Gal
2,1-10), en dan twee keer, wanneer hij Kefas’ bezoek aan Antiochië beschrijft (Gal 2,11-14).
Paulus’ eerste bezoek aan Jeruzalem vond drie jaar na zijn bekering plaats en hij ging op bezoek bij
“Kefas” en hij zag ook Jakobus, de broeder van de Heer (Gal 1,18-19).
Eerst was Paulus naar Damascus gegaan – om de christenen te vervolgen – “met volmacht en in
opdracht van de hogepriesters” 124 . Het was Paulus zelf geweest, die het initiatief had genomen om
“naar de hogepriester” te gaan, om zijn volmacht en opdracht te krijgen, wat ook bekend was bij
“de hele raad der oudsten”, van wie Paulus ook “brieven … voor de broeders” meekreeg. 125 Deze
“hogepriester” naast “de hele raad der oudsten” was de voorzitter van het Grote Sanhedrin, de
tweede priester Annas, zoals al is uitgelegd. 126 Nu is het makkelijker te begrijpen dat Paulus, na zijn
bekering tot Christus, het initiatief nam om eerst naar Kefas te gaan: de officiële hogepriester was
waarschijnlijk de enige met een hogere autoriteit dan Annas en degene die hem kon ontslaan van
zijn opdracht om de christenen te vervolgen, die hij had ontvangen van Annas. Tijdens zijn bezoek
aan Kefas, toen Paulus ook Jakobus zag, moet Paulus – als hij de formule van het kerygma nog niet
kende – door deze twee mannen over het kerygma zijn geïnformeerd, dat zowel over Kefas als
Jakobus spreekt. Volgens Craig “kon de formule niet later zijn dan Paulus’ bezoek aan Jeruzalem,
aangezien hij toen van Kefas en Jakubus zelf moet hebben gehoord wat er was voorgevallen.” 127
Een volgende vraag zou kunnen zijn: wanneer hoorde Paulus het kerygma voor het eerst? Toen
Paulus toestemde in Stefanus’ dood en besloot te beginnen met het vervolgen van de christenen,
moet hij natuurlijk een indruk hebben gehad van het Evangelie dat door de apostelen werd gepreekt,
want anders zou hij niet hebben geweten waarom hij de christenen vervolgde, en enkele elementen
van het kerygma moeten hem al bekend zijn geweest, evenwel zonder hem te overtuigen. Het is
mogelijk dat het kerygma niet zijn vorm kreeg voordat Paulus naar Damascus ging, en dat Paulus,
21
124 Hand 26,12
125 Hand 9,1-2 22,5
126 Zie één van de noten bij paragraaf 3.2. Een belofte, en zie bijlage 1.
127 vertaling van “the formula could be no later than Paul’s Jerusalem visit, since then he would have heard from
Cephas and James themselves what took place” W.L. CRAIG, Assessing p. 23. Paul probably visited Cephas and James
in 33 CE, three years after Paul’s conversion in the year 30 CE, the most probable year of Jesus’ death and resurrection
(argument a.2 in de lijst met argumenten in paragraaf 4.5.).