De Kefas van Paulus is Kaifas – Auteur van 1Petrus ... - JesusKing.info

Jezus de metafoor van de tempel uit, want Herodes’ tempel lag dicht bij het dal van Ge-hinnom –
dat ten zuidwesten van de tempel lag –, en waarvan de naam in Jezus’ tijd verbonden was aan de
dood vanwege de heidense kindoffers die daar waren gebracht en omdat het een begraafplaats was,
net als het Kidrondal, grenzend aan de Tempelberg aan de oostzijde. 42 Vanuit deze dalen kon een
vijand de tempel nauwelijks overweldigen, die hoog op de rotsen lag en bewaakt werd door drie
legers in Antonia (een Romeinse wacht, de stadswacht en de tempelwacht). Dat Petrus de sleutels
van het Rijk der hemelen gegeven zouden worden, kan in deze zelfde metafoor een verwijzing zijn
naar de sleutels van de tempel, waarmee de tempelpoorten elke ochtend en elke avond geopend en
gesloten werden. En door te zeggen dat, wat Petrus zou binden of ontbinden op aarde, in de hemel
gebonden of ontbonden zou zijn, kan Jezus’ metafoor hebben gezinspeeld op de ontbindende
geldigheid van de Joodse zoenoffers – die de mens losmaakten van zonden – onder de voorwaarde
dat ze werden gebracht in de naam van de hogepriester en op de rots van de Tempelberg.
En veel later gebruikte Paulus, net als Jezus, ook de metafoor van de tempel, toen hij verwees
naar “Jakobus en Kefas en Johannes” als “steunpilaren” 43 van de kerk in tegenstelling tot de ‘rots’
Simon Petrus: de tempel had een groot aantal pilaren, van welke de twee hoofdpilaren aan de
voorkant van het heiligdom bijvoorbeeld legendarisch waren, 44 maar hij was gebouwd op maar één
rots.
Dus de betekenis ‘rots’ voor “Kaifas” is zeer zinvol en deze betekenis wordt bevestigd door
Jezus’ en Paulus’ metafoor die zinspeelt op de hogepriester en de tempel.
2.2. Gebruik van de varianten
Hoewel het niet zeker is welke naam de originele bijnaam/titel van de hogepriester was – het
arabische Qā’if un /Kajafas of het aramese Keypha/Kefas –, lijkt het het meest waarschijnlijk dat
Jozef, toen hij werd benoemd tot hogepriester in 18 AD, de bijnaam/titel Kajafas had, stammend
van het arabische woord voor onderzoeker/prognosegever, en dat, pas nadat hij enkele jaren de
Joodse hogepriester was geweest, zijn naam Kajafas een beetje aangepast werd richting
Kaifa(s)/Kefa(s), welke naam klonk als – en ook was bedoeld als het equivalent van – het aramese
woord Keypha voor ‘rots’. Dat Jozefs bijnaam/titel zou zijn verbasterd van Kefa(s) naar Kajafas –
zoals de geleerden van de Oosthoeks Encyclopedie meenden –, lijkt minder waarschijnlijk, omdat
de betekenis ‘rots’ minder passend was aan het begin van zijn hogepriesterschap dan de betekenis
onderzoeker/prognosegever. Deze laatste betekenis was geschikt aan het begin van zijn
hogepriesterschap, aangezien hij de gave van profetie vanaf zijn jeugd gehad kan hebben. Johannes
verwees naar deze gave, toen hij schreef dat Kaifas “profeteerde […], dat Jezus zou sterven voor het
volk, en niet voor het volk alleen, maar ook om de verstrooide kinderen van God samen te
brengen.” 45 In het jaar 27 AD, het veronderstelde jaar van het begin van Jezus’ openbare zending,
toen Hij Simon de bijnaam/titel Kefas gaf, had Jozef Kefas waarschijnlijk al verdiend om ‘rots’
genoemd te worden, aangezien hij al gedurende negen jaar bewezen had de onverplaatsbare ‘rots’
van het hogepriesterschap te zijn. Het is opmerkelijk dat op een stukje perkament uit één van de
grotten bij de Dode Zee een naam/titel (sp(k kaf-ayin-pe-samech = k‘ps) in hebreeuwse letters
boven een klinisch document van medische behandelingen staat: Allegro 46 meent dat deze
hebreeuwse letters een transliteratie zijn van het griekse ‘Kajafas’, stammend van het arabische
woord qā’if un voor onderzoeker/prognosegever. (De gave van inzicht en profetie werd verondersteld
noodzakelijk te zijn voor de arts om de ziekte (en de onreine geest die deze veroorzaakte) te kunnen
herkennen, om het verloop van de ziekte, de meest effectieve behandeling, en het meest
waarschijnlijke resultaat ervan, te kunnen voorspellen.) De stelling van Allegro is dat
42 Jer 31,40
43 Gal 2,9
44 Deze pilaren hadden zelfs namen: Boas and Jakin (1Kon 7,15-22)
45 Joh 11,51-52
46 J.M. ALLEGRO, The Dead Sea Scrolls and the Christian Myth, p. 128, 210-14, 236-37
9