Ontwerp inrichtingsplan Groene fietslink Brugge - Vlaamse ...

van een kreek te zien. Dwars door de stadskern van Damme loopt de Damse Vaart. De
dijken langs de Damse Vaart zijn beplant met opgaande bomen die het kanaal van verre
zichtbaar maken in het landschap. Verder is de stompe toren van de kerk zeer kenmerkend;
de dorpen die eertijds langs de Zwingeul lagen (zoals Lissewege, Hoeke en Damme),
worden getypeerd door monumentale stompe kerktorens, vermoedelijk oude lichtbakens ten
behoeve van de scheepvaart. De markt was tijdens de middeleeuwen aan de geul gelegen
en ook het huidige stratenpatroon is nog vrij gelijkend op de middeleeuwse structuur. Het
Leopold- of Schipdonkkanaal vormt een visuele grens door de begeleidende bomenrijen
langs haar loop en door de dijken.
Opmerkingen en knelpunten:
Door de bewerking met zwaar landbouwmateriaal worden de oevers van kreken met
waardevolle rietvegetatie schade berokkend. Door de open ruimte heeft men vanuit het
gebied een zicht op Damme zelf en op het beboste Fort van Beieren (aangrenzende
ankerplaats). Oprukkende lintbebouwing vanuit Koolkerke bedreigt zicht vanop wegen op het
gebied en zou een beperking vormen van deze open ruimte.
Fort van Beieren:
Deze versterking dateert van de Spaanse successieoorlog in het begin van de 18e eeuw en
bestond uit een hoofdwal, gracht met vier bastions en aan de zuidwestzijde een ravelijn
(driehoekig eiland). Haar ligging was strategisch gekozen net buiten de stadskern van
Brugge vlakbij de Damse Vaart. Bovendien ligt het vlakbij de overgang van zandig-
Vlaanderen naar de polders en heeft men een goed zicht op de omgevende polders.
Momenteel is de structuur van de versterking nog goed zichtbaar alhoewel een deel van de
gracht gedempt is, en wordt hij geaccentueerd door het (loof)bos en/of bomenrijen. Het
centrale gedeelte en de noordelijke zijde zijn niet bebost maar liggen onder weiland waarbij
bomenrijen de gracht benadrukken. Op die manier wordt het oorspronkelijke reliëf van het
fort nauwelijks schade aangebracht. Rond het fort loopt de Fortbeek. Tussen het fort en de
Damse Vaart liggen enkel grote akkerlanden en huisweiden. De Damse Vaart vormt door de
bomenrij langs haar oevers een visuele begrenzing van de ruimte. Tussen het fort en de
Scheidingsbeek (in het noorden) ligt voornamelijk open weiland met grachten. Er resteren
nog enkele knotbomen van vroegere perceelsrandbegroeiing. De Scheidingsbeek ligt op de
gemeentegrens tussen Brugge en Damme. De open landbouwpercelen rond het fort bieden
een zicht op het beboste fort. Het fort grenst ten westen aan de bebouwing van Koolkerke
die het zicht belemmert. Vanuit de omgevende polders valt het fort visueel sterk op door de
bebossing en de bomenrijen.
Opmerkingen en knelpunten:
De recente uitbreidingen bij de landbouwbedrijven in de omgeving hebben een visueel
storende invloed en dienen gebufferd te worden.
Maleveld en abdij van Male
In het westen vormt de Maleleie (beek) de grens , in het oosten de bebouwing rond
Sijseleveld en in het zuiden de weg Brugge-Sijsele. Deze ankerplaats ligt op de grote
dekzandrug van Verrebroek-Maldegem-Stekene-Gistel. De bodem bestaat hier uit een licht
lemige zandgrond die arm is aan voedingsstoffen. Het is een oud veltgebied dat aan de
zuidelijke en noordelijke randen afgebakend werd door een bosgordel. De bossen bij de
abdij St-Trudo (in zuiden) en de restbosjes in het noorden getuigen nog van deze
randbossen. Rond de middeleeuwen was het een heidegebied dat als gemene graasgrond
dienst deed. Later werd het een militair oefenterrein dat in de loop van de 19e eeuw als
landbouwland in gebruik werd genomen. Het oorspronkelijke heidegebied werd zeer
systematisch ontgonnen volgens een rechtlijnig patroon dat nog zeer gaaf en herkenbaar is.
De weinige wegen langs en in het huidige landbouwland zijn kaarsrecht en staan quasi
loodrecht op elkaar. De weg net ten noorden van het park bij de abdij is een kasseiweg die
Groene fietsgordel Brugge
inrichtingsplan
55