Ontwerp inrichtingsplan Groene fietslink Brugge - Vlaamse ...

De potentiële natuurlijke vegetatie is hoofdzakelijk van het typische Eiken – Beukenbostype.
De beken die het deelgebied doorsnijden zorgen met hun alluvium voor een potentieel Elzen
- Vogelkersbostype.
Meersengebied van Brugge
oppervlakte: 1.488 ha
Boshistoriek en bebossingsindex
Het belang van dit deelgebied is steeds eerder extensief landbouwkundig geweest. De
overstromingsgebieden van het Sint-Trudoledeken werden beheerd als hooiland en
weidegronden. Ten tijde van Ferraris waren er enkele grotere boskernen. In het westen
lagen de bossen van de Sint-Pietersabdij, in het zuidwesten lag er in het meersengebied een
bos dat kenmerken van moerasbos had en centraal tussen Sijsele en Assebroek lag een bos
lag dat aansloot bij Ryckevelde. Het enige bos dat min of meer is blijven bestaan, is een
restant van het bos van de Sint-Pietersabdij, ter hoogte van de Sint-Lucaskliniek. Het
moerasbos is op enkele fragmenten na volledig verdwenen, en van het bos aansluitend bij
Ryckevelde blijven enkele fragmenten over, aan elkaar gelinkt met drevenrijen. De huidige
bebossingsindex is in vergelijking met andere eerder natuurlijke deelgebieden laag en
bedraagt circa 5,6%. Het aandeel permanente bossen is dan weer relatief hoog. Ongeveer
24% van de bossen is permanent bebost gebleven sinds Ferraris. In absolute oppervlakte
valt dit natuurlijk laag uit, en bovendien zijn het versnipperde stukken.
Bosstructuur
Van een echte bosstructuur is in dit deelgebied geen sprake. Er zijn enkele bossen in het
uiterste westen die oorspronkelijk tot de beboste corridor van de Rivierbeek en het Sint-
Trudoledeken in de onmiddellijke omgeving van Brugge behoorden, maar door wegen en
kanalen is dit bos nu volledig geïsoleerd. De bosfragmenten in het meersengebied zijn wel
onderling gelinkt met een vrij intact drevenpatroon. De bossen tussen Assebroek en Sijsele
zijn een uitloper van het grote boscomplex van Ryckevelde en vormen in combinatie met het
meer zuidelijk gelegen drevenpatroon een natuurlijke stapsteen tussen Ryckevelde en het
Beverhoutsveld in het zuiden.
Globale boomsoortensamenstelling – actueel bostype
Zoals verwacht mag worden in eerder vochtige bodemsystemen, bestaat ongeveer 20% van
de bossen uit Populier. De andere bossen zijn ook voornamelijk loofhout, terwijl ten zuiden
van Ryckevelde door de drogere en armere omstandigheden het aandeel naaldhout, met
voornamelijk Lork (13,7%) groot is.
Potentiële natuurlijke bosvegetatie
Indien het westelijk gelegen meersengebied spontaan verbost, zou dit in de richting van een
Elzen - Vogelkersbos kunnen gaan. De Assebroekse Meersen zelf bestaan uit venige lagen,
waardoor er mogelijkheden zijn voor Elzenbroekbosontwikkeling. Meer oostelijk loopt het
gebied op tegen de helling van de dekzandrug, waar door de drogere omstandigheden
eerder een typische Eiken – Beukenbos tot zelfs een arm Eiken – Beukenbos zou kunnen
ontwikkelen.
Oudlandpolder
oppervlakte: 1.007 ha
Boshistoriek en bebossingsindex
Met uitzondering van enkele beboste bermen rond het afrittencomplex van de E40 en enkele
bossnippers meer centraal in het gebied is er geen bos. In het verleden waren er wel meer
bossen die zich op de overgang bevonden tussen de polders en de zandstreek, maar deze
Groene fietsgordel Brugge
inrichtingsplan
97