Ontwerp inrichtingsplan Groene fietslink Brugge - Vlaamse ...

ij hoge afvoeren (bv. winter 1999-2000). De afwatering gebeurt enerzijds via het Sint-
Trudoledeken en het Zuidervaartje in het Leopoldskanaal, anderzijds via de Hoofdsloot, die
via een pompgemaal loost in het kanaal Gent-Brugge tussen Steenbrugge en Moerbrugge.
Zowel in de Bergbeekvallei als in de meersen zijn er duidelijke indicaties voor kwel.
Belangrijke infiltratiegebieden van het meersengebied liggen ter hoogte van de dekzandrug
van het domein Bergskens, een relict van een stuifduinengebied gelegen op de dekzandrug
Stekene-Oudenburg en ter hoogte van de transversale Pleistocene dekzandrug tussen
Chartreuzemeersen en Assebroekse meersen (waarop de Koedreef is aangelegd). Het
grondgebruik en het landschappelijk aspect van deze zandrug wijkt ingevolge de
bodemgesteldheid en de hogere ligging, van oudsher sterk af van de aanpalende
meersgronden. Op historische kaarten komt deze rug voor als een vrij gesloten
landbouwlandschap met veel houtkanten en hagen.
In de Assebroekse Meersen is een grote oppervlakte veenbodems te vinden naast enkele
kleinere vlekken, met als bijzonderheid dat het veen er rust op een ondiep voorkomende laag
moeraskalk van 20-40cm dikte. In de rest van het gebied is zandleem en alluviale klei te
vinden. Ook in de Bergbeekvallei komen lokaal veen en venige bodems voor.
De meersen worden voorts gekenmerkt door een microreliëf met onder andere talrijke sloten.
De vallei van de Bergbeek sluit aan op de noordrand van Oedelemberg, het westelijke
uiteinde van de cuesta Oedelem-Zomergem, waar de tertiaire Bartoonklei plaatselijk
dagzoomt. Hier bevindt zich dus een ecologisch interessante reliëf- en bodemkundige
gradiënt.
N.1.
Ecologische waarden
Het ganse meersengebied staat op de Ferrariskaart aangeduid als “ondoordringbaar
moeras” en moet de eerste fasen van landbouwkundig gebruik zeer rijk aan bloemrijke
hooilandjes geweest zijn. Grote ratelaar, Koekoeksbloem, Pinksterbloem en Veldzuring
waren door hun uitbundige bloei aspectbepalende soorten.
Het aspect gedomineerd door Grote Ratelaar verdween vrijwel volledig in de jaren ’80 door
bemesting van het laatste perceel waar de soort abundant voorkwam (onder andere
Zwaenepoel, 1998). Deze soort is dan ook vermoedelijk uitgestorven in het gebied en terug
geherintroduceerd. Eén perceeltje met Brede orchis in de Gemene Weiden ligt reeds sinds
1980 onder regelmatig hooibeheer. Er is sindsdien een duidelijke evolutie naar “betere”
soorten op te merken. Gestreepte witbol werd vervangen door Gewoon reukgras, wat
verdichting van de grasmat tegengaat en kiemingsmogelijkheden biedt aan delicatere
soorten. Een aantal nieuwe soorten werden vastgesteld : Grote ratelaar, Klein bronkruid,
Ruw walstro, Watertorkruid, Boswilg x Grauwe wilg… Voor een gedetailleerde beschrijving
van de huidige voorkomende vegetaties en de kennis rond fauna in de Assebroekse
Meersen zij verwezen naar het aanwijzingsdossier (Slabbaert & Godderis 2001).
Uit een onderzoek naar enkele secundaire beken in de regio (Dochy et al., 2002) blijkt dat
ondergedoken waterplanten zoals fonteinkruiden zeldzaam zijn en alleen voorkomen in de
diepere waterlopen. Het beek/grachtenstelsel nabij de Assebroekse meersen wordt hier
vermeld als uitschieter.
Langs de Meersbeek komen verspreid relictpopulaties Stengelloze sleutelbloem voor.
Geïsoleerd komt een alluviaal bosje voor.
Groene fietsgordel Brugge
inrichtingsplan
77