Tussen Vecht en Eem, 2007 Loosdrecht

gebruikt werd. De strengere milieumaatregelen
die op de bedrijven werden doorgevoerd
zorgden voor veel belemmeringen. Tezamen
met de lage wereldmarktprijzen leidden de
milieumaatregelen ertoe dat veel boeren stopten
en in andere sectoren gingen werken. Het
boeren als hoofdactiviteit werd minder en de
boeren die overbleven gingen zich nog meer
specialiseren en hun bedrijf verder vergroten.
In Loosdrecht leidden de overheidsmaatregelen
ertoe, dat veel boeren vanaf het eind van
de jaren tachtig ermee ophielden.
In tabel 5 en 6 wordt duidelijk dat dit met
name voor kleine bedrijven met minder dan
20 Nederlandse Grootte Eenheid (NGE)
geldt. Dit zijn veelal bedrijven waar landbouw
niet als hoofdactiviteit wordt bedreven.
Hun aantal is achteruitgegaan van 34 naar 18.
Ook in de categorie bedrijven tot 70 NGE
nam het aantal bedrijven sterk af. Alleen het
aantal bedrijven met een productieomvang
van boven 70 NGE is toegenomen van twee
in 1980 naar zes in 2000. Hieruit kan worden
geconcludeerd dat bedrijfsbeëindiging vooral
plaats vond op kleine bedrijven, terwijl enkele
andere Loosdrechtse boeren hun productie
sterk hebben uitgebreid en dus verdere
schaalvergroting op hun bedrijven hebben
doorgevoerd. Dat de schaalvergroting niet
via de aankoop van grond is gebeurd laat
tabel 6 zien. Hierin is duidelijk te zien dat
geen bedrijf hun areaal heeft uitgebreid. Belangrijke
reden is dat grond in Loosdrecht
steeds duurder is geworden. In tabel 7 ten
slotte is te zien dat boeren tussen 1980 en
2000 wel veel meer grond zijn gaan pachten.
Een vaak genoemde reden voor bedrijfsbeëindiging
is dat er geen opvolger op het
bedrijf is. In Loosdrecht is dit ook van verschillende
gevallen bekend. Ook zijn in de
huidige tijd nog Loosdrechtse boeren vertrokken
naar andere delen van Nederland omdat
daar betere kansen zouden liggen. De vrijgekomen
kavels zijn veelal verkocht aan natuurbeschermingsorganisaties,
en in de vrijgekomen
boerderijen komen stedelingen te
wonen. De verschillende agrarische bedrijfsgebouwen
worden veelal voor opslag van
goederen gebruikt, of er vestigen zich andere
typen van bedrijvigheid in. Ook worden vele
bedrijfsgebouwen gesloopt. Een mooi overzicht
voor de gemeente Wijdemeren biedt het
rapport Nieuwe activiteiten in het landelijke
gebied van Piet Rijk, Ernst Bos en E.S. van
Leeuwen van het Landbouw Economisch
Instituut, gepubliceerd in 2007.
Utrechts Landbouw Genootschap Afdeling
Loosdrecht: boerenbelangenbehartiging
Op 15 oktober 1945 vond in Loosdrecht bij
Mej. Van Altena de oprichting plaats van het
Utrechts Landbouwgenootschap afdeling
Loosdrecht. De ULG was de vertegenwoordiger
van het Koninklijke Nederlands Landbouw
Comité in de provincie Utrecht. Daarnaast
hadden de katholieke Aartsdiocesane Boeren en
Tuinders Bond (ABTB) en de protestantse Nederlandse
Christelijke Boeren- en Tuinders Bond
(CBTB) hun eigen afdelingen. Al deze provinciale
boerenstandsorganisaties probeerden de
landbouw in het algemeen te verbeteren en
het materiële en geestelijke welzijn van hun
leden te bevorderen. Via deze landbouworganisaties
werd landbouwonderwijs geregeld
voor de boeren7.
Bij de eerste vergadering van het ULG
waren 41 personen aanwezig, die allen lid
werden. In 1947 had de ULG Loosdrecht al 78
leden, veel meer dan door het ULG voorgeschreven
aantal leden voor een afdeling van
50. Contributie werd geheven naar rato van
het aantal hectare per bedrijf. Het bestuur
werd gevormd door H. Vlug (voorzitter),
A. Doets (secretaris-penningmeester), D. Heineke,
G. Veldhuizen en D. Schoenmaker Hzn.
Het bestuur vergaderde in de regel vier keer
per jaar. Vanaf 1945 werd elk jaar een jaarvergadering
gehouden, telkens kort voor de algemene
ledenvergadering van het hoofdbestuur
van het ULG. Een enkele keer werd
tussendoor een buitengewone ledenvergadering
georganiseerd zoals in 1946 toen G. Lam
Jzn de belabberde melkprijs onder de aandacht
van het hoofdbestuur wilde brengen.
Die moesten bij de regering gaan aandringen
op betere garantieprijzen. Verder eiste hij dat
166 TVE 25e jrg. 2007