Tussen Vecht en Eem, 2007 Loosdrecht

greet van der Burg dat de omvang en betekenis
van het werk van vrouwen voor de agrarische
productie vaak onderschat wordt.
Op de boerderij was de vrouw altijd onmisbaar.
Samen met de man runde ze de
boerderij. Naast het huishouden zorgde de
boerin voor de kinderen, hield ze een tuin bij,
en hoedde het jongvee en de kippen. De varkens
en de koeien werden door mannen en
vrouwen verzorgd. Op de melkveehouderij
molk de vrouw daarnaast de koeien in de stal
of in de wei. Ze maakte hiervan vaak kaas en
boter. Op kleine en zeer kleine bedrijven
bood de boerin ook buitenshuis haar diensten
aan, als dienstmeid of schoonmaakster.
Na de Tweede Wereldoorlog veranderde
het werk van de vrouw en de tijdsbesteding
onder invloed van mechanisatie sterk. Machines
namen taken van de vrouw over. Het
aantal meewerkende vrouwen daalde sterk
tussen 1947 en 1960. Ze vonden emplooi als
verpleegster, onderwijzeres of secretaresse.
Maar vrouwen bleven zich naast hun nieuwe
baan ook met de boekhouding, verkoop van
producten, zelfkazerij, de moestuin en het
gezin bezighouden. Ook kregen boerenvrouwen
op de grotere bedrijven net zoals elders
in de maatschappij meer vrije tijd. Deze tijd
werd besteed aan vrijwilligerswerk, verenigingsleven,
en scholing, lezingen en excursies
georganiseerd door plattelandsvrouwenorganisaties.
Vrouwen op kleine bedrijven bleven
een dagtaak houden aan alle werkzaamheden
op het boerenbedrijf.
Meer ruimte voor natuur en recreatie:
bedreiging voor landbouw?
In zijn inaugurele rede bij de aanvaarding
van het ambt van hoogleraar Agrarische Geschiedenis
aan de Wageningen Universiteit
’
m m asmm
? /., " V ' ■
m .
\ j
Hendrik van Henten beleefde de natuur op zijn manier (coil. mw. ]. van Henten). De praam was in Loosdrecht overigens
even belangrijk als de boerenwagen.
TVE 25e jrg. 2007 169