VvE magazine febr 2020

VAN DE RECHTER
VvE MAGAZINE FEBRUARI 2020 #1 31
MAG DE VVE EEN GELDLENING
AANGAAN?
De rechter oordeelt positief
John
Liewes
De ledenvergadering van VvE
Dijkzicht neemt het besluit
om een Energiebespaarlening
aan te gaan. Hans, een van de
eigenaars, is het daar niet mee
eens. Hij stelt onder meer dat
het geldende splitsingsreglement
(MR 1973) een
verbod bevat op het aangaan
van geldleningen. Zijns inziens
betekent dit dat de nieuwe wet
daarom die mogelijkheid niet
biedt. Hans roept vernietiging
van het besluit in vanwege
het aangaan van de schuld
zelf en het verhogen van de
servicekostenbijdrage. De
kantonrechter laat de besluiten
echter in stand. Voor zover
bekend is dit de eerste uitspraak
waarin wordt ingegaan op de
relatie van artikel 5:126 lid 4
BW en de modelreglementen.
Het wetsartikel luidt: Tenzij het reglement uitdrukkelijk anders bepaalt, is
de vereniging bevoegd een overeenkomst van geldlening aan te gaan.
Echter: Hans stelt dat in artikel 38 van MR 1973 een uitdrukkelijk verbod tot
het aangaan van een geldlening met worden gelezen. Dat artikel gaat over
overeenkomsten waaruit verplichtingen voortvloeien die zich over een langere
periode dan een jaar uitstrekken. De ledenvergadering mag zo’n overeenkomst
alleen aangaan als die mogelijkheid er volgens het reglement is. Hans vindt dat
de VvE dus geen geldlening mag aangaan: die heeft een looptijd van meerdere
jaren én het gaat niet om een contract dat betrekking heeft op het normale
beheer. Het besluit om de geldlening aan te gaan, is dus nietig, zegt hij.
Op zich klopt dat: ongeacht de wetswijziging geldt artikel 38 MR 1973
nog steeds. Alleen: niet langer voor overeenkomsten van geldlening. De
kantonrechter stelt dat op 1 januari 2018 de Wet verbetering functioneren
VvE’s is ingegaan. In die wet is bepaald dat de VvE bevoegd is een overeenkomst
van geldlening aan te gaan, tenzij het reglement uitdrukkelijk anders
bepaalt. In MR 1973 is volgens de rechter zo’n dergelijke uitdrukkelijke
inperking/uitsluiting niet opgenomen - en ook niet te lezen.
Vernietigbaar?
De rechter beoordeelt alle argumenten van Hans uitvoerig. Terecht, want het
besluit tot het aangaan van de geldlening is weliswaar niet nietig, maar het kan
wél vernietigbaar zijn wegens strijd met de redelijkheid en billijkheid op grond
van het bepaalde in artikel 5:130 jo 2:15 BW.
Ook dat is niet het geval, vindt de rechter: daarvoor zijn de argumenten niet
specifiek genoeg.
Zo stelt Hans dat alle eigenaars op grond van artikel 5:113 BW hoofdelijk
aansprakelijk zijn voor hun aandeel in de geldlening en dat de VvE-bijdrage
stijgt als gevolg van de geldlening. Die gevolgen zijn nu eenmaal inherent aan
het aangaan van een geldlening door de VvE. Ze kunnen op zichzelf genomen
dan ook niet leiden tot vernietiging van de besluiten, stelt de rechter. Dat zou
bijvoorbeeld wél kunnen als de lening bedoeld was voor dekking van een
exploitatietekort of uitsluitend voor een (niet noodzakelijke) verfraaiing van
het gebouw. Ook het feit dat een van de appartementseigenaars bezig is zijn
appartement te verkopen, en van mening is dat de lening de verkoopbaarheid
negatief beïnvloedt, is geen reden om het besluit tot het aangaan van de
lening aan te tasten.
Volledige uitspraak: Rechtbank Overijssel 9 april 2019,
ECLI:NL:RBOVE:2019:1217