VvE magazine febr 2020

60
ENERGIEBESPAREN
Wat gaan we doen? Grootscheeps
isoleren, zodat we op de - lange - termijn
bijvoorbeeld een warmtepomp kunnen
laten installeren? Of kiezen we voor een
nieuwe badkamer mét een inloopdouche
en zonder dat vermaledijde bad waar je
zowat niet meer uitkomt? Je kunt je geld
maar één keer besteden. Veel senioren
worstelen met de vraag: gaan we
energiebesparende maatregelen nemen of
houden we het geld op onze rekening?
Bijvoorbeeld voor als we later zorg
moeten inkopen? Het Planbureau voor de
Leefomgeving (PBL) onderzocht die vraag
in een langlopend onderzoek naar ‘langer
thuis wonen’. Het resultaat is het rapport
‘Grijze haren, groene huizen’ (2019).
Langer thuis wonen of energie besparen?
Grijze haren, groene huizen
Belangrijkste conclusie: senioren
hebben een groot aantal middelen tot
hun beschikking om langer thuis te
blijven wonen. Niet alleen financieel
(veel senioren zitten er redelijk warmpjes
bij) maar vooral ook als het gaat om
slimme handigheidjes. Om het bad dat
hierboven genoemd wordt, te noemen:
in- en uit bad klauteren gaat best als
je een handdoek over de badrand legt.
Tot het misgaat. En tocht c.q. kou in
je appartement? Gewoon een paar
zware velours gordijnen ophangen bij
de voordeur. Weg tocht! Dat het voor
bezoekers wat vreemd oogt; so what?
Botsing
Het is een lastige kwestie. Ouderen
worden door de overheid gestimuleerd
om langer thuis te blijven wonen. Dat
willen ze vaak ook en er zit vaak ook
niets anders op. Verzorgingshuizen zijn
er (bijna) niet meer. Pas als we de 85
bereiken, komt een instelling echt in
zicht: een op de drie 85-plussers woont
in een instelling.
Naast langer thuis wonen vraagt de
overheid ook van ons dat we onze
woningen verduurzamen. In de praktijk
betekent dat: energiebesparende
maatregelen nemen. De CO2-uitstoot
moet worden teruggebracht en daarom
moeten vanaf 2030 maar liefst 1000
woningen per dag van het gas af. Dat
betekent onder andere: isoleren en
zonnestroom op de daken.
Die twee doelstellingen botsen.
Isolatie of zorg?
Dat geldt vooral voor de groep
75-plussers. Wie op zijn 78e hoort
dat zijn appartement grootscheeps
geïsoleerd moet worden (tegen een
forse verhoging van de VvE-bijdrage)
wordt niet enthousiast. Veel senioren
hebben een zuinig stookgedrag.
Isolatie levert dus niet veel besparing
op (wel comfort). En bovendien wil
deze 78-jarige graag wat geld achter de
hand hebben als hij zorg moet inkopen.
Plus: hij houdt - net als de meeste
van zijn leeftijdgenoten - niet van
verbouwingen, van rommel en ‘gedoe’.
Kortom: waarom zou hij?
Verhuizen dan maar? Naar een
energiezuinig appartement? Ook
dat is voor de meeste senioren niet
echt een optie. En helaas: de meeste
woningen worden verduurzaamd bij
een verhuizing. Maar verhuizen is duur.
De kosten van een verhuizing naar
een energiezuinige woning worden
gemiddeld in 25 jaar terugverdiend.
Als senioren niet verhuizen, gebeurt
er op dat gebied dus weinig met hun
woningen.
ONTOEGANKELIJKE
WONING
Het vonnis is geveld: een appartement
op de tweede etage van
een portiekflat is officieel ontoegankelijk.
Ouderen die in zo’n appartement
wonen en dus een trap
op moeten om bij hun voordeur
te komen, hebben een grote kans
dat ze bij ernstige gezondheidsproblemen
naar een verpleeghuis
moeten.
Het Centraal Planbureau adviseert
gemeenten om de ontoegankelijke
woningen te inventariseren.
Daar valt immers winst
te behalen, bijvoorbeeld als een
‘doorstroommakelaar’ wordt
ingeschakeld. Die kan de ouderen
wellicht overhalen om te verhuizen
naar een passende woning.
Dat biedt ook kansen voor verduurzaming
van de woning die
achterblijft.