download pdf - LLN Tekst en Vorm

Chianti Classico
Tasting
Vierde in de reeks evenementen voor
professionals georganiseerd door
The Wine & Food Association,
i.s.m. het Consorzio Vino Chianti
Classico.
Uitgebreide wijnpresentatie met meer
dan 100 wijnen, in aanwezigheid van
circa 30 producenten.
Speciale gast is Marco Pallanti,
president van het Consorzio Vino Chianti
Classico, en oenoloog en mede-eigenaar
van Castello di Ama.
Omlijst met diverse leerzame sessies
en met medewerking van enkele
vooraanstaande chefs.
Thema’s:
• Kloonselectie
• Terroir
• Blends versus monocépages
• Gastronomische
inzetbaarheid
Datum: maandag 22 november
Locatie: NH Barbizon Palace,
Amsterdam
Informatie: info@thewinesite.nl
wichtiger en beter dan ooit. Ze hebben hun eigen positie op
de wereldmarkt veroverd op grond van een eigen identiteit,
gebaseerd op hun herkomst of vormgegeven door hun wijnmaker.
Die eigen identiteit, de rol van het oogstjaar, het terroir en
de wijnmaker stonden centraal tijdens een omvangrijke proeverij
van Wijnagentuur Vincent uit Walshoutem in België.
Eigenaar Marc Buelinckx is een begenadigd proever en groot
kenner van Amerikaanse wijnen en samen met Ray Kaufman,
co-winemaker van Laurel Glen, presenteerde hij zo’n
55 wijnen uit Californië, aangevuld met enkele uit Oregon.
Kaufman doet niet moeilijk over wijn: ‘The formula for wine
used to be: a pound of sugar, a LB of fruit, a gallon of water
and a balloon as a fermentation lock. It has been refined a bit,
but not that much’. Met een zelfde gevoel voor understatement
en humor becommentarieerde hij de wijnen en hun
bijzonderheden.
Wijnmaker bepalend voor stijl
De proeverij leerde dat de invloed van oogstjaren en terroir
over het algemeen kleiner is dan in Europa, maar die van de
wijnmaker juist groter. De wijnhuizen hechten duidelijk aan
hun eigen identiteit en ook al zijn de wijnen afkomstig van
verschillende wijngaarden, ze hebben herkenbare gemeenschappelijke
stijl. Goede voorbeelden zijn de wijnen van
Bond (net als Harlan Estates eigendom van Bill Harlan). De
voluptueuze stijl weerklinkt in al hun Grand Crus met concentratie,
extractie en hout op de voorgrond. Grote, grootse
wijnen en peperduur, maar wel met veel overtuiging naar eigen
visie gemaakt. Tijdens een blinde vergelijkende proeverij
zou niemand de stijl met een Bordeaux verwarren, maar de
wijnen beslist op het allerhoogste kwaliteitsniveau plaatsen.
Een substantieel deel van de stijl van veel wijnen bleek bepaald
door het gebruik van hout. Kaufman bevestigde dat
houtgebruik de laatste jaren weliswaar meer gedoseerd wordt
toegepast, maar nog altijd een smaak is die erg populair is in
de Verenigde Staten. Een duidelijk verschil dus met Europa
waar het houtgebruik het laatste decennium ondergeschikt is
gemaakt aan terroir, druif en doordrinkbaarheid.
Terroir is en blijft een lastig begrip. Veel wijnhuizen kiezen
eerder voor de typiciteit van de regio dan voor individuele
wijngaarden zoals in de Bourgogne. En dat terwijl Californië
door zijn heuvels, valleien en de oceaan een veelvoud aan
terroirs heeft in vergelijking tot Bordeaux. Redenen en regels
om deze verschillen te benadrukken zijn er niet of nauwelijks.
De AVA-voorschriften zijn ruim en het is aan de wijnmaker
of en hoe hij er iets mee doet.
Altijd zonnig en warm
Specifieke terroireigenschappen komen ook minder tot uitdrukking
door de temperende invloed van het klimaat. Zeker
Verenigde Staten
in Californië is het groeiseizoen relatief kort, evenwichtig en
eigenlijk altijd zonnig en warm en zelden te nat. Dit geeft een
rijke, brede structuur die eerder met Argentinië of Australië
te vergelijken is dan met Europa. Ook het gegeven dat men
in Amerika streeft naar zo rijp mogelijke druiven draagt bij
aan de rijkdom van de wijnen. Extractie en concentratie zijn
niet meer zo belangrijk als enkele jaren geleden, maar een
slanke stijl past nog altijd niet bij de meeste Amerikanen.
Heel specifiek (en fijner dan in voornoemde landen) zijn de
zuren die de machtige, geconcentreerde wijnen toch de juiste
balans en fraîcheur geven. Problemen zoals 2003 in Europa
kent Californië eigenlijk niet. ‘Onze ervaring met hoge
temperaturen en gebrek aan neerslag heeft ons geleerd hoe
we hier effectief op moeten reageren. Mede dankzij irrigatie
wordt stress voor de planten voorkomen en is een goede
balans ook in de heetste, droogste jaren geen probleem, zelfs
bij wijnen met (veel) meer dan 15% alcohol’, aldus Kaufman.
De selectie wijnen bestond uit diverse blends en monocepages,
waarvan de cabernet sauvignon zonder enige twijfel de
mooiste wijnen gaf. Veel lastiger bleken veel reguliere Chardonnays
die zich al snel te breed en overdadig toonden. Op
topniveau geen enkel probleem, getuige fraaie wijnen van o.a.
Ramey en Pahlmeyer. In de groep met bijna 15 Pinot Noirs
uit Californië en Oregon bewezen de wijnen van Calera dat
terroirexpressie en finesse in combinatie met gul, rijp fruit
beslist mogelijk is, zeer fraai. Enkele merlot-wijnen scoorden
goed, de blends en Zinfandels zijn daarentegen wisselend,
zowel in stijl als kwaliteit. Minder overtuigend bleken
de Shiraz’. Kaufman was enthousiast, maar de (technische)
overdaad aan concentraat, hout en tannines stoorde te vaak.
Zowel de finesse van syrah uit Europa of de intensiteit van
shiraz uit Australië ontbraken. De focus op andere druiven
lijkt beter en meer in lijn met de kwaliteiten en eigen identiteit
van Californië als uniek wijnland. PS
Proefnotities op pagina 83
Proefschrift september/oktober 2010 35