19.12.2022 Views

Zilver Magazine - Winter 2022

Het winternummer van Zilver Magazine, het inspiratiemagazine voor de trotse Twense 60-plusser

Het winternummer van Zilver Magazine, het inspiratiemagazine voor de trotse Twense 60-plusser

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

COLUMN. PAUL ABELS

Bennie &

Westie

Ik liet mijn hond uit langs het Twenthekanaal. Bennie had een

enorme tak in zijn bek. Het is een hond met ambitie en grote

voorwaartse drang. Traag schoven de schepen voorbij. De Ferox

uit Werkendam, de Neeltje Jacoba uit Hardinxveld Giessendam,

de Spinoza. De schippers lieten de Nederlandse vlag trots

wapperen in de wind, rood-wit-blauw, anders dan de vlaggen

van de boeren.

Alles was heftig in beweging, de hond, de bomen, de bladeren,

de maatschappij. Ik was blij dat de schepen zo rustig voeren.

In de verte kwam mij een man tegemoet. Hij frutselde snel zijn

hond aan de riem. Het was een moordenaar. De hond bedoel

ik. Ik lijnde mijn hond ook aan, hoewel het geen moordenaar is

maar een allemansvriend.

.70

‘Is dat ’n labrador?’ schreeuwde de man vanuit de verte. ‘Loa mer

los heur!’ Ik twijfelde even maar liet de Benniehond toch los.

Hij vloog erop af - het is een gezelligheidsdier. De man liep met

twee honden. Een vreeswekkende stafford met een stroomaggregaat

om de nek en een keffertje. ‘Kiek,’ zei de man, ‘asse

noe den hoond van oe bie de strot hef en hee wil nich losloatn,

datte deúr wil bietn zeg mar, want dat doot ze, nôh, dan dreai

ik hieran. Mooi ding heur.’ Hij toonde de traploos verstelbare

elektrocuteerinrichting die zijn hond als halsband om de nek had.

Ik vroeg of hij door kon draaien tot 220 volt. ‘Is nog nich neudig

west,’ zei de man.

Ik vertelde ook iets over mijn hond. Dat labradors vaak artrose

hebben. ‘Joa! Ik ken ’n kearl, den har ok ’n labrador met oktrose.

Den gaf-e wietöllie. Wietöllie! Met van dee PCB’s d’r deur. Wat

dach-ie: leup weer as de braandweer!’ Ik vroeg naar het witte

keffertje. ‘Westie? Den was eerst gel. Knalgel. Hartstikke gel!

Dat kwam zo, zien vrouwtje rookn als ’n schossteen. En Westie

steunk machtig oet de bek. Bin ik met ’m naar ’n veearts goan:

23 taandn d’roet trokkn. Joa, van dat rookn van dat vröawke

kwam dat.’ Of Westie alles kon eten, vroeg ik. ‘Zeker weten!

Taandvlees, zat genog! Spiekerhard!’

Paul Abels

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!