2012-normalen for nynorsk rettskriving - Språkrådet

På s. 42-43 nemner nemnda at «mykje av dokumentasjonen og argumentasjonen iNynorskrettskrivinga (heretter kalla 2002-innnstilinga) er brukt i denne innstillinga.»Men nemnda må ha oversétt dette:«Framlegg til læreboknormal 1957 rår til at nynorsk går over til ø i dei fleste ord som ersams for begge måla, og der bokmål har fast tradisjon med ø. […] Men framleggetser på reguleringa av skrivemåten med y – ø som eit vanskeleg punkt, og peikar påat omsynet til systematisk skrivemåte ville kravd y. Og om ein såg nynorsk isolert,ville det ikkje vore grunn til endring.» 1Nemnda tykkjest ikkje ha nokon idé om at trong vokal representerer både trong ogopen uttale: glytt, som ein kan uttala glytt eller gløtt, dum, som ein kan ein uttala bådedum og dom. Difor får me dei parallelle rekkjene med to skrivemåtar og i røynda tonynorsk-variantar normerte på ulikt vis. Det beste hadde vore: tronge vokalar utanomsyn til bokmål og med valfri uttale, det verste er spegling av bokmål og/ellertilfeldige hol i dei to rekkjene.På s. 69 vert det nemnt at det måtte innspel til for at dei skulle ta vare på samanhengendrøn – drynja (Aasen skreiv Dryn ); dei hadde tenkt å setja opp drønn someineform. Det ser rett og slett ut til at nemnda ikkje har det faglege oversynet somtrengst.I det heile: Mange stader har nemnda skift meining etter tilfeldige innspel frå folksom peikar på kva dei har i hjartemålet sitt. Det som var viktig for nemnda på eitttidspunkt, viste seg altså ikkje å vera viktig likevel. Avslag er viktig i ein demokratiskprosess, men det er ille når det er prinsipielt uråd å sjå kva fagleg karakterendringane frå utkast til utkast har. Skort på tankar om samanheng er ei årsak til atnemnda står i alle moglege slags spagatar, men den viktigaste er at dei har byrjaovanfrå med ein fiks og stendig meir desperat idé om at eit tal skal skjerast meireller mindre ned, i staden for å byrja nedanfrå og identifisera røynlege problem.2.2 Konsonantisme2.3.1 Verb og linne hokjønnsord med stomnutgang på g eller kNemnda føreslår at det skal vera valfridom mellom skrivemåtane gj og kj på deneine sida og g og k på den andre sida, i ord som i dag har former med gj eller kj somhovudform, og former utan j som klammeform.Døme: bygga/byggja, tenka/tenkjabrygge/bryggje, rekke/rekkje1 Nynorskrettskrivinga, Språkrådet, 31.12.02, s. 35.