2012-normalen for nynorsk rettskriving - Språkrådet

■ æ – å■ au–olæsa og mæla må få stå. Desse har god dekning i tale og skrift. Formi mæling lyti alle fall stå i tydingi ”jordstykke som kan slåast på ein dag”.tog og trog må stå! Desse er mykje nytta både i tale og i skrift.KONSONANTISMEAlle former med enkel m må få stå (t.d. plome). Dette er av omsyn til ljodlæra, dialektaneog skrifttradisjonen.Nemndi har vore for raus med dobbelkonsonantane, og ein del former som bønn, kjøtt ogskott (skot) bør takast ut av normi. Det er farleg for nynorsken å gje forlagi moglegheittil å nytta so mange dobbelkonsonantar i lærebøkene, og ein del av desse har ikkje festaseg i skrifttradisjonen enno.Strid må få stå som eineform, og ikkje bytast ut med stri.Eg meiner bøying og bøygning er to ulike ord. Difor må begge få stå, og dei bør oppførastkvar for seg:bøying = det å bøya;bøygning = måte som eit ord vert bøygd på (språkleg).SLÆR/SLÅRÆ-formene er vanlege i fleire talemål, og vert framleis nytta i skrift. Det er ikkje bra atSpråkrådet påbyr oss å flata ut språket vårt.Desse formene må få stå slik:slå – slår el. slærslåst – slåst el. slæstDE/DYKK/DOKKERNår mønsteret dokker – dokker no kjem inn ved sida av de – dykk, har eg ein viktigmerknad. Det må òg vera lov å nytta mellomtingen de – dokker. Den finst òg i ein deltalemål, og moglegheiti for å nytta dette kan hindra subjektsformi frå ein unaturleg rasktilbakegang.Slik:de – dykk – dykkar el.de – dokker – dokkar el.dokker – dokker – dokkar.PALATAL SKRIVEMÅTEJ-en må ikkje bli valfri i dei ordi som i dag har obligatorisk j (t.d. ynskja/ønskja ogsyrgja/syrga).Det er ikkje logisk at me har lov til å skriva setjing, men ikkje tenkjing. Former somtenkjing og byggjing er ikkje sjeldsynte i skrift heller. Nemndi avviste ynsket om å ta j-en57