Tarıma Dayalı Gıda Sektörü Gelişimi Yol Haritası - Sanayi Bölgeleri ...

ŞANLIURFA TARIMA DAYALIGIDA SEKTÖRÜ YOL HARİTASI
Şanlıurfa tarıma dayalı gıda sektörü oyuncularının zamanla bireysel faydaya da
katkıda bulunacak olan ortak fayda için tek bir hedefe doğru birlikte çalışma kültürü
geliştirmeleri gerekmektedir. Aynı zamanda sektörün Harran Üniversitesi, ilgili kamu
kurumları ve diğer önemli sektör paydaşları ile ilişkilerini geliştirmesi gerekliliğinin
altının çizilmesi de önemlidir.
Görünürde bu koordinasyon işlevinden sorumlu birçok çiftçi birliği ve kooperatif
vardır. Saha araştırmalarında görece güçlü olan ve koordinasyon/işbirliği
mekanizması olarak görev yapabilecek kapasitede olduğu belirlenen iki dernek
AGRO-GAP Öncü Çiftçiler Derneği ve GapEkoDer'dir (Gap Ekolojik tarım Derneği).
Ancak özellikle geleneksel olarak yerel pazar için meyve ve sebze üreten daha
küçük çiftçiler genelde hiç organize değildirler. Bu gerçeklik dışarıdan birinin onlarla
iletişim kurmasının zor olduğunu gösterir (örn. olası yatırımcı, araştırmacı, tarım
genişletme temsilcisi, vs.) ve diğer taraftan kendileri için zorlukla bir ortak vizyon dile
getirebilirler çünkü nadiren toplu olarak hareket ederler.
Bir grup yaklaşımı ile sektör kalkınması sosyal sermayeye, yani ana sanayi,
tedarikçiler, hizmet sağlayıcılar, STK'lar ve tarımsal gıda sanayisi ve/veya iş
topluluğu ile bağlantılı kuruluşlar, üniversite ve diğer bilgi sağlayıcılar (örn. araştırma
enstitüleri, Ar-Ge, meslek okulu ve eğitim enstitüleri, danışmanlar) ve mali destek
sağlayıcılar (AB, BM, TKİB, Bölgesel Kalkınma Ajansı, TÜBİTAK gibi) dahil, sektör
oyuncularıyla sosyal bağlantılar ve iletişime son derece bağlıdır.
Güvenilir ve sabit tarımsal ürünlere erişim
Yalnızca miktar olarak değil aynı zamanda sabit kalite olarak da güvenilir tedarik
kaynağına erişim olmadan Tarıma dayalı gıda sanayi şirketleri üretim tesislerini
başlatmada çekimser olacaklardır. Aslında Koç Holding'in Tat Grubunun
Şanlıurfa'da domates salçası operasyonu kurmasının birincil sebeplerinden biri
şirketin sulanan ve tarıma elverişli araziye erişiminin gereken miktar ve kalitede
tutarlı bir ham madde tedarikini sağlayacağından emin olmasıdır.
Uluslararası yönetmelikler ve standartlara uyum
Uluslararası ve ulusal yönetmeliğe uyumluluk zincir rekabet gücü için şarttır. Ulusal
yönetmelikler Türkiye'nin çeşitli konumlarındaki tüm rakipler için yürürlükteyken
uluslararası yönetmelikler hedef pazarlara göre değişebilmektedir. Irak ve Suriye
yönetmelikleri (şu anda Şanlıurfa'nın ana ihracat pazarları) AB ve ABD pazarlarının
yönetmelikleri kadar kısıtlayıcı değildir. Ayrıca büyük alıcılar ve EurepGAP, BRC ve
Organic Label gibi önemli pazarlardaki tüketici grupları tarafından koyulan özel
sektör yönetmelikleri vardır (çiftliğin sanayi kullanımı için olması durumunda
yönetmelikleri işleyici belirler).
57 TARIMA DAYALI GIDA SANAYİ SEKTÖRÜ YOL HARİTASI | UNDP