baskı demo 2

Sayı 3 / 2020
UZAKTAN EĞİTİM UYGULAMALARI
VE DİJİTAL SINIFLAR
Yirmi birinci yüzyılı, bilgi ve iletişim teknolojilerinin
yaygınlaşması ve buna bağlı olarak yaşam boyu öğrenmeyi
teşvik eden, yeni eğitim ve pedagojik yaklaşımların hızla artmasıyla
şekillenen “bilgi çağı” olarak adlandırıyoruz (Fischer ve
Konomi, 2005). Günümüzde hızla gelişen teknoloji sayesinde
teknolojik cihazlara erişimin kolaylaşması, eğitim ortamları
dâhil olmak üzere sosyal ve kültürel çevremizi değiştirmektedir.
Söz konusu değişim; öğrencinin öğrenme deneyimini
olumlu şekilde dönüştürecek, öğrenci başarısını arttıracak,
okulun hedef ve misyonunu geliştirecek düşüncesiyle bilgi ve
iletişim teknolojilerinin eğitim ortamlarına entegrasyonunu
gündeme getirmiştir (Lawless ve Pellegrino, 2007). Öğrenmenin
nihai amacının öğrencilerin fikir, kavram, bilgi üretme ve
yaratıcılık kapasitelerini teşvik etmek olduğu düşünüldüğünde,
(McLoughlin ve Lee, 2008) öğrenenlerin yaratıcı düşünme
becerilerini geliştiren, anlamlı öğrenme deneyimlerine ihtiyaç
duyulmaktadır (Robinson, 2006). Anlamlı öğrenme deneyimlerinin
de yirmi birinci yüzyıl eğitim ortamlarında bilgi ve iletişim
teknolojilerinden yararlanılarak gerçekleştirilebileceği
düşünülmektedir.
21. Yüzyıl başlarında eğitim ve öğretim ortamlarına
ilişkin öne sürülen bu değişim gereksiniminin bugün Dünya’da
ve ülkemizde baş gösteren COVİD-19’la mücadele sürecinde
yeniden gündem olduğu görülmektedir. Mevcut pandemiyle
mücadele kapsamında alınan tedbirler doğrultusunda, öğrenci
ve öğretmenlerin sınıflarından ve birbirlerinden ayrı düşmeleri,
yeni öğrenme ortamlarında bir araya gelmelerini zorunlu
kılmıştır. Bu durum, salgının yaşandığı tüm Dünya’da uzaktan
eğitimin alternatif bir eğitim yaklaşımı olduğu gerçeğini gün
yüzüne çıkarmıştır. Bu süreçte Dünya üzerinde yer alan tüm
eğitim kurumlarının fiziksel olarak sınıflarından ayrı kalan yaklaşık
1,5 milyar öğrenciye ulaşabilmek için, kısa sürede teknoloji
destekli uzaktan eğitim modeli geliştirdikleri görülmektedir
(UNESCO, 2020).
Gelecek, Dijital Gelecek!
Yaşadığımız dünyada, teknolojinin kelimenin tam
anlamıyla her yerde olduğu ve çocukların yetişkinlere kıyasla
teknolojiye daha iyi uyum sağladığı söylenebilir. Öğretmenlerin
aksine, öğrenciler dijital bir dünyada geleceğe hazırlanmaktadır.
Bu nedenle, öğrencilerin teknolojiyi hayatlarının her
alanında kullanabilmesi, eğitim-öğretim ortamlarında dijital
araç kullanımını da giderek daha önemli hale getirmektedir.
Geleneksel öğretim yöntemlerinin, 21. Yüzyıl öğrencilerinin
ihtiyaçlarına uyum sağlama ve öğretmenlerin mesleki uygulamalarını
geliştirme hedefleri doğrultusunda dönüşüm geçirdiği
görülmektedir. Bu dönüşümle, tam da “Gelecek, Dijital
Gelecek!” dediğimiz yerdeyiz şimdi…
12